دنیای پایانی دیکتاتورها

یادداشت/دیکتاتور برای سرگرم کردن نوه‌اش، زندگی معمولی شهروندان را به بازی گرفته و با فشار دادن یک دکمه، برق شهر را خاموش کرده و کل جامعه را در تاریکی فرو می‌برد. همین قطع کردن های مکرر برق و تاریکی‌های خسته کننده نهایتا موجب اعتراض مردم و بروز کودتا می‌گردد.

تصویر دنیای پایانی دیکتاتورها

سایت خبری پرسون ـ فیلم «رییس جمهور» آخرین ساخته محسن مخملباف کارگردان ایرانی، بازتابی از روابط قدرت و نحوه شکل‌گیری نظامهای دیکتاتوری است که کارگردان می‌خواهد با نگاهی کاملا اجتماعی این روابط را به تصویر بکشد.

مخملباف در این فیلم به دنبال تفهیم این موضوع است که بنیان‌های اجتماعی آرمان‌گرا و انقلاب‌های خشونت‌بار خصوصا در کشورهای جهان سوم و مشخصا خاورمیانه چگونه در بطن خود نظامهای دیکتاتوری را بازتولید می‌کند.

داستان این فیلم قصه دیکتاتوری است که به واسطه جنایات مکرر خود زمینه‌های اعتراض و کودتا را فراهم می‌کند و نهایتا به دست انقلابیون کودتاچی می‌افتد.

او همسر و فرزنداتش را به خارج از کشور می‌فرستد اما با نوه ۵ ساله‌اش در داخل کشور می‌ماند.

دیکتاتور برای فرار از دست مبارزین لباس مبدل پوشیده و بر تن نوه‌اش لباس دخترانه می‌پوشاند و در کسوت یک دوره گرد قصد دارد از مرز خارج گردد اما نهایتا به دست کودتاچیان می‌افتد و آنها می‌خواهند به هر نحو ممکن از او انتقام بگیرند....

در سکانس اصلی فیلم، دیکتاتور برای سرگرم کردن نوه‌اش، زندگی معمولی شهروندان را به بازی گرفته و با فشار دادن یک دکمه، برق شهر را خاموش کرده و کل جامعه را در تاریکی فرو می‌برد. همین قطع کردن های مکرر برق و تاریکی‌های خسته کننده نهایتا موجب اعتراض مردم و بروز کودتا می‌گردد. مخملباف در این سکانس می خواهد بگوید که انقلابها حاصل سیاهی‌ها و تاریکی‌هاست و انقلاب زمانی رخ می دهد که هیچ نوری در کار نباشد. وقتی دیکتاتور در بالکن خانه نشسته و برای خوشحال کردن نوه‌اش، با تلفن به مسئول اداره برق، دستور خاموش کردن برق‌های کل شهر را می‌دهد ناگهان در دل تاریکی، کودتا شکل می گیرد.

کارگردان در فیلم رییس جمهور، به درستی این نکته را بازگو می‌کند که در کشورهای جهان سوم، حاکمان دیکتاتور افرادی هستند که از دل مردم بیرون آمده و خود زمانی از انقلابیون پیشرو بوده اند آنها زمانی با شیوه‌ای خشونت بار حاکم و دیکتاتور پیشین خود را سرنگون کرده و الان بر اریکه قدرت نشسته اند اما چون شیوه به قدرت رسیدنشان توام با خشونت و تندروی بوده است برای حفظ قدرت خود ناگزیر هستند به همان شیوه‌های خشونت آمیز تمسک جویند.

مخملباف می‌خواهد بگوید در جهان سوم رابطه قدرت و خشونت همیشگی است و به تبع قدرت، خشونت به مثابه یک چرخه بی پایان همواره باز تولید می‌گردد.

اما نکته مهم آنجاست که این فیلم در صدد تفهیم این واقعیت به بیننده است که می‌توان به شکل گیری خلاف این رویه هم امیدوار بود.

مخملباف با برجسته کردن کاراکتر نوه ۵ ساله رییس جمهور تصویری معصوم و شاعرانه از دنیای کودکان را ارائه می‌دهد که محیط زندگی و آموزش‌هایی که می‌بینند در شکل گیری شخصیت و ترسیم دنیای آینده آنان تاثیر به سزایی دارد کودکی که شرایط اجتماع و اوضاع و احوال موجود می‌تواند او را همچون پدبزرگش به دیکتاتوری بالقوه تبدیل کند یا بالعکس.....

نویسنده: اردشیر محمدی ـ فعال رسانه

توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.

322478