به گزارش سایت خبری پرسون، اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم این محیط در کدام نقطه تهران قرار دارد؛ از شرق به غرب بزرگراه شهید چراغی در مسیر کندرو حرکت کنیم و از خروجی خیابان برادران شهید حسنی وارد شویم این محیط ترسناک و نازیبای شهری را مشاهده خواهیم کرد.
از چند صد متری به این ساختمان ها در زمین بایر نوشته های هشدار در خصوص حضور سگ های نگهبان و حمل سگ ها در این ساختمان با چشم مشاهده می شود؛ طبق گفتگوی شهروندان این محله با خبرنگار پرسون این محیط معلوم نیست متعلق به چند نهاد است که به حال خود رها شده و محیطی ناایمن را برای ساکنان این محله و رهگذران به وجود آورده است.
در این گزارش نگاهی به این محیط که آسیب های اجتماعی و به اصطلاح مدیران شهر نقطه بی دفاع شهری را ایجاد کرده است پرداخته ایم:
حضور معتادان و متخلفان شهری
حاج محمد که در بوستان گلزار در محله بلور سازی به روی نیمکت نشسته است، در باره این ساختمان های رها شده، گفت: تا آنجایی که به یاد دارم این محیط محل اسکان خانواده های نیروهای نظامی که لباس آبی رنگ به تن داشتند بود، اما خیلی سال است که دیگر کسی در این ساختمان ها سکونت ندارد.
او افزود: در این محیط حدود شش بلوک در سه طبقه قرار دارد که بخشی از این بلوک ها فرسوده هستند و قدمت بیش از نیم قرن دارند و به عبارتی ساختمان ها هر لحظه به دلیل فرسودگی احتمال ریزش دارند.
این ساکنان محله بلورسازی ادامه داد: این محیط محلی برای تجمع متخلفان از جمله معتادان شده بود و آسیب های اجتماعی زیادی را به دنبال می آورد که مالک این محیط که معلوم نیست متعلق به نهاد و یا فرد است تنها یک نگهبان در این محیط مستقر کرده و چند سگ برای اینکه افراد متخلف در آن حضور نداشته باشند در آن نگه داشته و به روی دیوارهای این ساختمان ها اخطار حضور سگ ها را نوشته است.
چهره نازیبای شهری به وجود آمده است
یکی دیگر از ساکنان این محله نیز در این باره معتقد است: ساکنان این محله در جریان حضور سگ های نگهبان در این محیط هستند اما رهگذرانی که از حاشیه بزرگراه شهید چراغی در تاریکی شب از کنار این ساختمان های متروک می خواهند وارد خیابان شهید برادران حسنی و محله بلور سازی شوند با حادثه خطرناکی مواجه خواهند شد.
او خاطرنشان کرد: این محیط باید فنس کشی و دیوار کشی آن شکل گیرد تا شاهد حضور افراد معتاد و خرابکاران شهری نباشیم و از سوی دیگر نهادهایی مانند نیروی انتظامی، دادستانی و شهرداری باید به این موضوع به شکل ویژه ورود پیدا کنند تا محیط هایی که آسیب اجتماعی به جامعه وارد می کنند را ساماندهی دهند.
این شهروند تهرانی تصریح کرد: انتظار این است که مبلمان شهری و منظره عمومی آسیب نبیند و باید هر چه سریعتر این محیط ترسناک و خطر ناک برطرف شود.
پیگیر حل مشکلات این محله بوده ایم
خبرنگار پرسون برای بررسی بیشتر این موضوع به سراغ سمیه ستوده دبیر شورایاری محله بلور سازی رفته است، او نیز دل پری از این محیط دارد، گفت: معلوم نیست این محیط متعلق به چه نهادی است، برخی ناجا و برخی نیروی هوایی ارتش را مالک این ملک می دانند که به حال خود رها کرده اند و نقطه بی دفاع شهری شده است.
این عضو شورایاری محله بلور سازی در پاسخ به سوال خبرنگار پرسون درباره اینکه آیا این موضوع را پیگیری کرده اید؟ پاسخ داد: چه به شکل شفاهی و چه به شکل مکتوب به مسئولان مربوط در شورای شهر تهران، شهردار تهران و مدیران شهری انعکاس داده ایم اما تاکنون نتیجه بخش نبوده است.
ستوده خاطرنشان کرد: به تازگی تعدادی از اهالی نامه تهیه کرده اند تا به مسئولان مربوط ارائه دهند که این معضل در این محله ساماندهی شود.
او ادامه داد: حضور معتادان متجاهر و رپرهایی که اقدام به تولید آهنگ های زیر زمینی می کنند در این محیط مشاهده شده است و حتی دیوارهای بخشی از این بنا را نیز مورد تخریب قرار داده اند.
دبیر شورایاری محله بلور سازی که خود یکی از ساکنان قدیمی این محله است، خاطرنشان کرد: در زمان جنگ تحمیلی که بمباران صورت می گرفت اهالی این محله به این محیط مراجعه می کردند و پناهگاه امنی برای مردم بود اما این روزها این پناهگاه خود نیاز به ساماندهی دارد.
ستوده در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار ما درباره اینکه چرا دیوار یا فنس کشی صورت نگرفته برای این ساختمان ها تا حریم ملکی مشخص شود؟ گفت: در گذشته این محیط دیواری کشی داشت که معلوم نیست به چه دلیل دیوارهای حریم این مجموعه تخریب شده است.
از ظرفیت ها استفاده شود
آن طور که مشخص است این ساختمان ها زمانی محل سکونت بوده است که به دلایلی رها شده است، اما در این روزهایی که کشور در یک جنگ تمام عیار اقتصادی قرار دارد و هموطنان با مشکلات اقتصادی مواجه هستند، بهترین گزینه این است که از کوچک ترین ظرفیت های موجود به بهترین شیوه بهره مند شویم، همان طور که رهبر انقلاب اسلامی بارها در سخنرانی هایشان تاکید داشته اند که باید از ظرفیت های کشور به نحوه مطلوبی بهره برداری شود، بنابراین هر مدیر ارشد و میانی باید در این زمینه وارد میدان شوند و نگذارند کوچک ترین ظرفیت کشور بی بهره باشد؛ به طور نمونه این محیط اگر برای یک نهاد است می تواند با سرمایه گذاری بخش خصوصی بازسازی شود و در اختیار کارکنان آن نهاد برای سکونت داده شود یا اینکه این محیط را به یک فضای عمومی مانند مراکز آموزشی، درمانی و فرهنگی و اجتماعی تبدیل کرد.
از سوی دیگر انتظار از مدیریت شهری پایتخت این است که در زیباسازی شهری کوشا تر عمل کند و نگذارد چنین محیط هایی چهره شهر را مخدوش کند؛ همچنین نیروی انتظامی به عنوان یک نهاد پیشگیری کننده از وقوع جرم محیط هایی که آسیب های اجتماعی را به بار می آورند شناسایی و با همکاری دستگاه قضایی و دیگر نهادهای متولی اقدام به حذف آن محیط‌ها کند.
