به گزارش سایت خبری پرسون، نماینده بجنورد در مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز قوه مقننه با اشاره به نطق میان دستور مسعود پزشکیان، نماینده تبریز، گفت: به نظر بنده صحبتهای وی به دور از شأن مجلس بود، ما اگر از احراز صلاحیت کاندیداهای ریاست جمهوری صحبت میکنیم، آنچه همه قبول داشته و به آن باور داریم، فرمایشات مقام معظم رهبری است و فرمایشات ایشان فصل الخطاب است.
وی افزود: طرف مقابل چند دوره از روسای جمهور حمایت کرده و در دورههای مختلف وزیر بوده و مسئولیتهای متعددی به عهده داشته است، حال دم از اقلیت میزند. ما همان اقلیتهایی هستیم که به مسئولان کنونی رأی دادیم، نتیجه چه شد؟ مردم بیکار نیستند که پشت سر ما صحبت کنند، مردم درباره عملکرد ما صحبت می کنند، حال باید پرسید که چه عملکردی از خود نشان دادید که از آقایان حمایت کرده و طلبکار هستید.
نماینده بجنورد اضافه کرد: نباید از قرآن و نهج البلاغه صحبت کردن به معنای «کَلِمَةُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا الْبَاطِل» باشد.
در ادامه حجت الاسلام حسن نوروزی نماینده رباط کریم نیز در تذکری در واکنش به اظهارات پزشکیان گفت: از شما خواهش میکنم کنترل داشته باشید، امام راحل فرمودند احترام به شورای نگهبان و تصمیمات آن امری واجب است. از ابتدای انقلاب هم ما بحث شورای نگهبان را داشتیم لذا باید به مسلّمات قانونی و شورای نگهبان احترام بگذاریم.
در پایان نیز حجت الاسلام آزادیخواه نماینده ملایر در مجلس نیز در واکنش به نطق میان دستور پزشکیان بیان کرد: آقای پزشکیان در نطق خود مطالبی را در خصوص شورای نگهبان مطرح کرد که انتظار میرفت براساس اصل 93 قانون اساسی هیات رئیسه به ایشان اخطار میداد. هویت مجلس شورای اسلامی بدون شورای نگهبان صفر است و اعتبار قانونی ندارد.
وی افزود: اگر ما امروز حق سخن گفتن داریم و هر سخنی را چه بر حق و چه باطل بر زبان میآوریم و از حقوق ملت دفاع میکنیم به شورای نگهبان باز میگردد. خدا نکند که مسئولان یک مملکت قانون آن را قبول نداشته باشند.
نماینده مردم ملایر در مجلس با بیان اینکه بنده طبق محاسباتی که داشتم چهار دوره هشت ساله دولت در دست اصلاحطلبها بوده است. در 32 سالی که فرصت داشته است چه کاری برای مردم کرده است، گفت: امروز مردم ناراحت این نیستند که کاندیدای انتخابات اصلاحطلب باشد یا اصولگرا؛ نگرانی مردم از سفره خالی، صفوف مرغ و محصولات کشاورزی است که در بیابانهای شهرهای مختلف خاک شدهاند. چرا زمانی که عدهای در این کشور وکیل و وزیر بودهاند به داد مردم نرسیدند؟