سایت خبری پرسون- رفتار و منش آیت‌الله مدرس از جهات مختلف می‌تواند الگو و نمونه باشد، هم برای آحاد ملت ایران و هم برای نمایندگان مجلس شورای اسلامی. اولین مسئله‌ای که ما باید از خود بپرسیم این است که چرا در بین این همه نمایندگان مجلس از زمان مشروطیت تا کنون و حتی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، همچنان نام مدرس بر تارک مجلس و نمایندگی مردم می‌درخشد؟ به عبارتی مدرس، که بود و چه کرد و چگونه زندگی کرد و چگونه موضع گرفت و چگونه زندگی خود را در قامت نمایندگی مجلس شکل داد؟ چگونه رسالت نمایندگی خود را شناخت؟ چه ویژگی‌هایی مدرس را از میان نمایندگان مجلس ممتاز کرد؟
در پاسخ می‌توان گفت؛ مدرس به تمام معنا یک انسان بود، انسانی که تربیت شده مکتب اسلام و مکتب پیامبر و ائمه طاهرین علیهم‌السلام بود. شهید مدرس اولاً انسانی بود که در حوزه علمیه درس دین و دینداری را به معنای واقعی فرا گرفته بود، موتور محرکه او برای فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی احکام و قوانین قرآن بود. دوم ویژگی‌های شخصی و شخصیتی مدرس بود. مدرس از دنیا بریده بود، مدرس در میان مردم و در این دنیا زندگی می‌کرد ولی تعلقی به زیبایی‌ها و دلبستگی‌های دنیایی نداشت. مدرس چون دلبستگی نداشت شجاعت داشت. تجربه تلخی که تاکنون نشان داده است علت اصلی انحراف و ضعف رهبران، نمایندگان و همه کسانی که در عرصه فعالیت‌های اجتماعی حضور پیدا کرده‌اند، دلبستگی‌های دنیایی است. مدرس قید همه این دلبستگی‌ها را زده بود؛ به عبارتی چیزی از وابستگی خودش به دنیا در نزد دیگران به گرو نگذاشته بود. از این روی آنگاه که می‌خواست در برابر قلدری‌ها و رفتارهای رضاخان دیکتاتور موضع بگیرد کم نمی‌آورد و زانوهایش شل نمی‌شد.
مدرس دل از همه وابستگی‌ها کند تا بتواند آزاد باشد. همین روحیه آزادی و آزادگی او باعث شد که بایستد و تسلیم نشود، فریاد بزند و اعتراض بکند و زیر بار تصویب قوانین ذلتبار نرود. مدرس در زندگی خود با درک صحیح شرایط اجتماعی وارد صحنه شد و به معنای واقعی زندگی خود را وقف اسلام، ایران و مردم کرد.
مدرس برای نمایندگی در مجلس شورای ملی سهمی برای خود و نزدیکان قائل نبود. او به دنبال آورده‌ای از دنیا که آینده او را تضمین کند نبود؛ به همین خاطر سبکبال بود و با تمام توان فریاد می‌زد و اینگونه بود که مدرس، مدرس شد.
اگر نمایندگان ما امروز در مجلس شورای اسلامی می‌خواهند به‌سانِ مدرس آزاده باشند و با آزادگی حرف بزنند، با آزادگی موضع بگیرند، با آزادگی قوانین را بررسی بکنند و تصویب کنند، باید روحیه‌ای مثل مدرس داشته باشند.
در این چند سال دوره نمایندگی، به طور مطلق هیچگونه منافع شخصی برای خود تعریف نکنند، تنها منافعی که باید به دنبال آن باشند منافع ملت باشد. آن منافع باید در جهت پیشرفت کشور باشد، آن منافع باید در جهت دفاع از حقوق محرومان و مستضعفان باشد.
نماینده‌ای که از همان آغاز که پا به مجلس می‌گذارد و با نردبان رأی ملت به نمایندگی انتخاب می‌شود اگر در فکر این باشد که آینده خود را از نظر مالی و معیشتی تضمین کند و میراثی سنگین از مال دنیا برای فرزندان و نزدیکان خود بر جای بگذارد و صاحب سرمایه‌های کلان شود، این نماینده زبانش بسته است، این نماینده آزاد نیست، بنده و برده است؛ هر چند پشت تریبون مجلس فریادش گوش آسمان را نیز کر بکند. این نماینده هرچند که لباس نمایندگی مردم را بر تن کرده ولی در اصل لباس ذلت و تسلیم را بر تن خود پوشانده است؛ زیرا آنجا که در جایگاه نمایندگی منافع شخصی‌اش با منافع ملت در تقابل قرار گیرد چاره‌ای جز سکوت و همراهی با صاحبان ثروت و کسانی که می‌توانند منافع او را تأمین بکنند ندارد.
تجربه مجالس پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ما می‌گوید که « مدرسم آرزوست »! داریم نمایندگانی که وظیفه ذاتی و واقعی خود را فراموش کرده و از همان آغاز ورودشان به مجلس به گونه‌ای موضع گرفته‌اند که بتوانند آینده دنیوی خود را تضمین و تأمین بکنند. این که ما شاهد هستیم در هر دوره‌ای تعدادی از نمایندگان مجلس که در آغاز از سوی منابع ذیربط مورد تأیید قرار گرفته بودند و از سوی مردم خود به مجلس راه پیدا کرده بودند پس از پایان دوره نمایندگی‌شان که بایستی با ره‌توشه‌ای بزرگ‌تر آماده خدمت بیشتر به مردم شوند رد صلاحیت می‌شوند، دلیلش همین است که این نمایندگان رسالت مدرس‌گونه خود را به وادی فراموشی سپرده‌اند و رسالتی دیگر یعنی رسالت قارونی و فرعونی برای خود تعریف کرده‌اند. این روش و شیوه و سیره برای نمایندگانی که در نظام جمهوری اسلامی که برخاسته از آراء مردم و قانون اساسی الهام گرفته از قرآن مجید است بسیار ناپسند و نکوهیده است.
ان‌شاءالله که نمایندگان مجلس با الگو قرار دادن شخصیت بزرگ و بی‌بدیلی مثل شهید مدرس در مجلس شورای اسلامی فریاد رسای عدالت‌طلبی باشند، فریاد رسای ملت ایران باشند، فریاد رسای مبارزه با قدرت‌های بزرگ و سلطه‌گر باشند.
بدون تردید اگر نمایندگان ما به خوبی شخصیت مدرس را در ابعاد مختلف بشناسند و شیوه و روش او را الگوی خود قرار بدهند قطعاً مجلس شورای اسلامی می‌تواند در پیشرفت کشور عزیزمان ایران بسیار سرنوشت‌ساز و اثرگذار باشد.
رَأسُ الاِسلامِ اَلأمانَةُ
نویسنده: دکتر نصرالله شفیعی-استان بوشهر