به گزارش سایت خبری پرسون، به گفته «میلاد میرزایی» در سینما و تلویزیون ایران کمتر این نقش کار شده در حالی که نمونه های خارجی اش در سینمای جهان بسیار به تصویر کشیده شده است. بینندگان بازی این هنرپیشه جوان بابلی را پیش از بازی در سریال «احضار» در آثار نمایشی همچون «بانوی عمارت»، «چرخ فلک»، «تاریکی شب، روشنایی روز»، «محکومین» و «شرم» دیده بودند. بازی متفاوت «کامرانی» در سریال «احضار» که به تازگی پخش آن به پایان رسید، بهانه گفت و گوی ما با وی شد.
ابتدا از نحوه حضورتان در این پروژه و انتخاب به عنوان بازیگر نقش «محسن کامرانی» بگویید.
برای انتخاب این نقش حساسیت بسیار بالایی داشتند و می‌خواستند بازیگری را انتخاب کنند که به این نقش بخورد. «علیرضا رنجبران»، مدیر فیلم برداری آن که در 4 سریال با من همکاری و شناخت کاملی از من داشت، مرا به این پروژه معرفی کرد و در نهایت با «علیرضا افخمی» صحبت هایی داشتم و تست دادم و بعد شروع به کار کردم.
برخوردتان در مواجهه با این نقش متفاوت چگونه بود؛ یعنی این شخصیت را دارای چه معیارهایی دیدید؟
نقش «محسن» بسیار متفاوت بود و کمتر در سینما و تلویزیون ایران کار شده است، یا حداقل می توانم بگویم نمونه‌های خیلی کمی از آن داریم. نمونه های خارجی از نقش من زیاد است ولی سعی کردم الگوبرداری نکنم و به سمت کلیشه نروم. «محسن کامرانی» از جایی که می میرد و احضار می شود به سوررئال تبدیل می شود و بازی کردن در این قالب بسیار سخت است، به خاطر همین بازیگر باید همه سعی اش را بکند و در عین حال که سوررئال بازی می کند، بسیار حواسش به بازی و لحن اش باشد. لحنی را انتخاب کردم که روی شخصیت بنشیند. یک یا 2 ماه روی شخصیت محسن فکر کردم که وقتی احضار می شود چطور نگاه می کند، چطور راه می رود، چطور می‌خندد، چطور حرف می زند، کجا عصبانی می شود و کی می خندد؟ این ویژگی ها خیلی اهمیت داشت و سعی کردم جزئیات نقش را درآورم و روی آن ها کار کنم. حالا خود مخاطب باید بگوید که من در ارائه نقش موفق بوده ام یا خیر.
بازی در سریال ماه رمضانی، آن هم در شرایط ویژه کرونا چه چالش ها و سختی هایی برای تان داشت؟
بازی در پیک کرونا چالش های زیادی برای مان به همراه داشت. چند بازیگر سریال با وجود رعایت شدید پروتکل های بهداشتی و حضور پزشک سر صحنه و دادن تست های مکرر به این ویروس مبتلا شدند به همین دلیل کلی از برنامه های سریال به هم ریخت و خدا را شکر اعضای تیم کارگردانی و تولید با برنامه ریزی کار را به پخش رساندند. بازی در این سریال سختی های خاص خودش را داشت و به دلیل فشردگی کار در مقابل دوربین نمی توانستیم ماسک بزنیم و همیشه نگران بودیم.
با توجه به سختگیری هایی که از آقای افخمی سراغ داریم، کار با او چگونه تجربه ای بود؟
نقش محسن یکی از سخت ترین نقش هایی بود که بازی کردم. دوست داشتم اثر ماه رمضانی در کارنامه ام داشته باشم. بازی در مقابل دوربین «علیرضا افخمی» یکی از متفاوت ترین تجربه های کارنامه هنری ام بود، چون برایم چالش های بسیار زیادی داشت، واقعاً با این شیوه کارگردانی کار نکرده بودم و آن چه که به عنوان بازیگر یاد گرفتم این بود که به فیلم نامه و دیالوگ متعهد باشم.
چه بازتاب هایی چه در فضای مجازی و چه از سوی مردم دریافت کردید؟
در سریال «احضار» همه نقش ها رئال و خوب بودند و یکی از متفاوت ترین نقش ها «محسن کامرانی» بود که آن را بازی کردم. بسیار نگران بودم که به دل مخاطب ننشیند یا آن را دوست نداشته باشد و سعی کردم شبیه هیچ نمونه ای نباشد و خودم ویژگی هایی را خلق کنم تا جذاب شود و خدا را شکر این اتفاق افتاد. البته نقدهایی هم بود ولی خیلی از مردم، دوستان، اطرافیان و همکاران در فضای مجازی به من لطف داشتند و ابراز علاقه کردند. خدا را شکر برای خودم راضی کننده بود.
حضور بازیگران جوان و تازه کار در سریال را چگونه ارزیابی کردید؟
آن ها نابازیگر نبودند، شاید در تلویزیون دیده نشده باشند ولی در گذشته تئاتر کار کرده اند، خود من هم از تئاتر آمده ام و باید از جایی شروع کرد. بازیگر تا جا بیفتد کمی طول می کشد، اندکی قضاوت ها زود شکل گرفت و دیدیم که بعد از قسمت 4 یا 5 همه چیز بهتر شد. قبول دارم که نقدهایی به بازی برخی بازیگران جوان وارد می شود، در خیلی از کارها این گونه است و حتی در آثار هالیوودی انتقاد می شود اما این را باید مخاطب در نظر بگیرد که در شرایط بسیار سختی و به شکل فشرده سریال ساخته شد و کمی کم لطفی است که این شرایط را نادیده بگیرد.
سخن پایانی تان با خوانندگان ما.
نقش «محسن کامرانی» را دوست داشتم و وقتی فیلم نامه را خواندم احساس کردم این همان نقشی است که حداقل یک بار باید در کارنامه بازیگری ام باشد و با تمام انرژی و توانم سراغ آن رفتم و خیلی روی نقش کار کردم چون خاص بود.
نویسنده: مریم ضیغمی
