به گزارش سایت خبری پرسون، سیاوش پاکراه نویسنده و کارگردان نمایش «هیچ، میان ما» درباره اجرای این اثر نمایشی گفت: رویداد «هیچ، میان ما» قرار بود از ۲۰ فروردین ماه در تماشاخانه انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه برود اما با تعطیلی سالنهای تئاتر به دلیل بحران کرونا به خانه هنرمندان پیشنهاد دادم که این نمایش را تنها پنجشنبه و جمعه هر هفته، با ۱۵ تماشاگر و به صورت رایگان به صحنه ببرم که مورد قبول واقع شد و به این ترتیب از هفته گذشته نمایش آخر هفتهها برای مخاطبانی محدود اجرا میشود.
وی درباره اجرای نمایش در تماشاخانه انتظامی توضیح داد: برای اجرای نمایش جدیدم این شجاعت را در خودم به وجود آوردم که نمایشم را در سالنی کوچک اجرا کنم چون قرار نیست همیشه سالن ما را تحت پوشش خود قرار دهد و این نام تماشاخانه باشد که به کار ما هویت میدهد. بیشتر نمایشهایی که به صحنه بردهام در تئاترشهر یا ایرانشهر بوده است اما این بار خواستم مستقلتر از گذشته عمل کنم. نکته دیگر نیز این است که دوستان خانه هنرمندان با ما بسیار همراه بودند و ما توانستیم ۲ هفته قبل از اجرا در سالن تمرین کنیم و شرایط مناسب همراه با احترامی را برای گروه فراهم کردند از این رو تصمیم گرفتم این سالن را که مناسب اجرای این کار نیز بود برای اجرا انتخاب کنم.
کارگردان نمایش «تریو بدون هارمونی» ادامه داد: «هیچ، میان ما» سال گذشته در ۲ نوبت به صورت تمرین-اجرا روی صحنه رفت اول در تئاتر مستقل تهران و بعد در تماشاخانه انتظامی که این تمرین-اجرا به صورت رایگان اجرا شد. قصدم این است که بعد از پایان اجرا در تماشاخانه انتظامی، کار را در شهرستانهای مختلف بدون تقاضای مالی روی صحنه ببریم و همچنین یک اجرای ۲ روزه هم برای بچههای قلعه حسن خان داشته باشیم.
پاکراه درباره ویژگیهای نمایش توضیح داد: در این رویداد من برای اولین بار خودم را به عنوان نویسنده کنار گذاشتم، در واقع این متن یک نمایشنامه نیست بلکه یک متن اجرایی است که برای این نمایش نوشته شده است و بخش بیشترش هم در شیوه اجرایی لحاظ میشود نه در کلام. تمرینهای این کار از خرداد سال قبل به صورت مرتب انجام شد و در یک پروسه طولانی و فرایندی کارگاهی شکل گرفت. در این نمایش سه پاره مختلف داریم که در هم تنیده شدهاند؛ اولین پاره براساس زبان بدن است که البته یک رویارویی یا یک قصد مستقیم را به مخاطب منتقل نمیکند. بخش دوم از تکنیک تداعی آزاد بهره میبرد که در واقع ذهنمقصد بودن را از یک نگاه جمعی هدف میگیرد. بخش سوم هم به یک کارکرد مفهومی پیرامون یک مفهوم مشخص که در اینجا زوال قدرت و دیکتاتوری است، میپردازد.
وی یادآور شد: البته با وجودی که در این تعریف قصه واحدی وجود ندارد اما مخاطب در مسیری در حال هدایت شدن است و رها نمیشود بنابراین یک خط مش پیش رونده را شاهد هستیم که هم در اتمسفر و هم پیشرفت جریان، مخاطب را کمک میکند.
این کارگردان تئاتر در پایان صحبتهایش درباره بازیگران نمایش بیان کرد: بازیگران نمایش ممکن است که هنرمندان شناخته شدهای نباشند اما تجربه اجرای صحنهای دارند. یکی از بازیگران پیش از این در نمایش «من» که در تالار مولوی به صحنه بردم حضور داشته است و بقیه بازیگران هم تجربه اجرا دارند. محسن صالحی یکی از اجراگران نمایش نیز به عنوان طراح صدا و موسیقی در صحنه حضور دارد که کارش در دل اجرا معنا میشود. وی در این نمایش علاوه بر طراح موسیقی، یکی از اجراگران و نوازنده اره است؛ او با آرشه ویولنسل و اره موسیقی مینوازد که در نوع خود کار جدید و جذابی محسوب میشود.
مصطفی لطیفی خواه، محمد هادی غضنفری، امیر تک فلاح، میلاد حکمت پی را، محسن صالحی بازیگران «هیچ، میان ما» هستند.
در توضیح اجرای این اثر نمایشی آمده است: «تغییر، گاه چنان بزرگ و هولناک است که دیگر هیچ چیز چون گذشته نیست. ساختارهایی که مدتهای مدید برای زیستن به کار میآمدند، حالا دیگر معلق و ناکار آمدند. در لحظه اکنون دیگر راهی باقی نمیماند، جز دست یازیدن به ساختارهایی تازه که مانع از میان رفتن دست آوردهای سترگ بشری میشوند. «هیچ، میان ما» در هیاهوی مرگ ساز امروز، فارغ از هر پدیده بیرونی که بر امروز تحمیل شده است، کاوشی ست بی واسطه در و با مخاطب، تا از هر آنچه حضورش را به کالا مبدل میکند پرهیز دارد. «هیچ، میان ما» شکلی تازه به اجرا بخشیده است. تن ندادن به وضعیتی که پیشاپیش ما را از دست زدن به هر اکتی محروم میکند. این شکل تازه، نه اجرایی سی شبه و ممتد که رویدادی روزانه خواهد بود. تنها دو روز؛ پنجشنبه و جمعه هر هفته از ساعت هفت عصر، با ظرفیتی محدود از تماشاگر و رایگان! این راه و تلاشی ست که گروه نمایش با همراهی خانه هنرمندان در پی ادامه دادند تا شاید بشود هنوز امیدوار باقی ماند.»
علاقه مندان برای حضور در هر اجرا تنها کافی است که نام و نام خانوادگی خود را به دایرکت صفحه رسمی خانه هنرمندان ایران در اینستاگرام، ارسال کنند. این نمایش در هر اجرا تنها میزبان ۱۵ نفر خواهد بود.