استاد دانشگاه و مشاور وزیر اسبق جهاد کشاورزی معتقد است مضرات و مشکلاتی که محصولات تراریخته در سطح جهانی ایجاد کرده اند؛ غیرقابل کتمان است.
به گزارش سایت خبری پرسون، در این نوبت، پیرامون امکان سنجی واردات نهاده های دامی از روسیه، قزاقستان و سایر کشورهای اوراسیا، به گفتگو با «عبدالمجید شیخی»، استاد دانشگاه و مشاور وزیر اسبق جهاد کشاورزی، پرداخته ایم:
عبدالمجید شیخی، در ابتدا با اشاره به بحث قیمت نهاده های دامی، بیان داشت: براساس برآوردها و بررسی های کارشناسانه قیمت نهاده های دامی در بازارهای جهانی، هیچ تفاوتی میان محصولات تراریخته و غیرتراریخته، در زمینه قیمتی وجود ندارد. بنابراین، واردات محصولات تراریخته به کشورمان، در کنار تمام مضراتی که دارد؛ حتی توجیه اقتصادی و قیمتی نیز ندارد.
وی افزود: اما متاسفانه شاهدیم که عده ای دائما به دنبال تراشیدن دلیل، برای واردات محصولات کشاورزی و نهاده های دامی تراریخته به کشورمان هستند. چرا که این گونه افراد، تنها به منافع شخصی خویش، در ارتباط با شرکت های چندملیتی غربی می اندیشند.
مشاور وزیر اسبق جهاد کشاورزی، اضافه نمود: قطعا واردات محصولات تراریخته که سلامتی مردم ایران را با خطر مواجه می نماید؛ برای عده ای در داخل، پورسانت های خوبی از جانب برخی طرف های خارجی دارد. یعنی مدافعان بی منطق تراریخته، حقیقتا ریگی به کفش دارند. چرا که عدم سلامت این محصولات برای انسان و دام، از جانب ابداع کنندگان این روش تولید و پژوهشگران مطرح در سطح جهانی تایید گردیده است.
وی تاکید نمود: اما درباره استفاده از ظرفیت کشورمان در مبادله با کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا، در زمینه های گوناگون، از جمله تامین نهاده ها، بسیار خوشبین هستم. چرا که معتقدم امروزه پایندی، تعهد و تقید کشورها به پیمان های منطقه ای و مناسبات تجاری با همسایگان، بسیار محکم تر از پیمان های فرامنطقه ای است.
مشاور وزیر اسبق جهاد کشاورزی، افزود: بدون شک افزایش سطح مبادلات تجاری با منطقه اوراسیا، می تواند یکی از گزینه های ایران، جهت دور زدن تحریم های ظالمانه غرب باشد. لذا نباید از این فرصت، غفلت نمود. همچنین باید توجه داشت که داشتن یک پیمان مستحکم با اعضای اوراسیا، می تواند در زمینه خرید محصولی چون نهاده دامی، برای ایران شرایط بهتری در قیمت و ترابری ایجاد نماید.
عبدالمجید شیخی اضافه نمود: از سوی دیگر کشورهای اوراسیا دارای مشترکات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی خوبی با ایران هستند. لذا پیمان های میان آن ها و ایران، قابلیت اعتماد و اتکای بیشتری دارد. در چنین شرایطی، هر نوع از غفلت در زمینه تعامل میان سایر اعضای پیمان اوراسیا و ایران، ابدا پذیرفتنی نیست. چرا که این پیمان، درب های بازار 200 میلیونی اوراسیا را بر روی ایران باز نموده و ظرفیت های خوبی برای حل مشکلات کشورمان، به وجود خواهد آورد.
وی در ادامه بیان نمود: به نظرم، ما باید تا جایی که در توان کشورمان است؛ تمرکز تجاری و صادراتی خود را معطوف تعامل با اعضای پیمان اوراسیا نماییم. یعنی توجه مان را به طرف های بدعهد خارج از این پیمان، کاهش دهیم. در این صورت، در کنار دور زدن تحریم ها، هزینه مبادلاتمان کاهش یافته و می توانیم زمینه های تشویقی جهت عضویت سایر کشورهای مستقل منطقه به این پیمان، به وجود آوریم.
وی تاکید نمود: از سوی دیگر، کشورهایی چون روسیه و قزاقستان، محصولات کشاورزی و نهاده های دامی را به صورت غیرتراریخته کشت می نمایند. لذا اگر ما به سلامتی مردم ایران اهمیت می دهیم؛ باید از واردات محصولات تراریخته از مبداء آمریکای جنوبی دست کشیده و به تعامل با کشورهایی بپردازیم که کشاورزی آن ها غیرتراریخته است.
وی افزود: مضرات و مشکلاتی که محصولات تراریخته در سطح جهانی ایجاد نموده اند؛ غیرقابل کتمان است. اخیرا یکی از بانیان مهم این محصولات در سطح جهانی، از دفاعیات خویش ابراز پشیمانی و اعتراف نموده که کشت تراریخته، یک روش منسوخ و مضر است. چرا که توجیه حامیان تراریخته، مصرف کمتر سموم برای کشت این محصولات بوده و این در حالی است که پژوهش های اخیر به عیان نشان داده که سموم لازم جهت کشت این محصولات، بیش از محصولات غیرتراریخته است.
مشاور وزیر اسبق جهاد کشاورزی، اضافه داشت: از سوی دیگر، پیش بینی هایی که برای پرمحصولی و بازدهی بالای محصولات تراریخته وجود داشته؛ تاکنون در کشورهای عامل، محقق نشده است. بنابراین لزوم جلوگیری از واردات این محصولات مضر به کشورمان بیش از پیش احساس می گردد. چرا که در پس پرده واردات، عده ای به دنبال قانونی ساختن کاشت تراریخته در ایران هستند. بنابراین به جد معتقدم که باید مبداء واردات نهاده های دامی را از آمریکای جنوبی به نقطه دیگری به عنوان مثال، اوراسیا تغییر دهیم.
وی بیان داشت: از حامیان داخلی کشت محصولات کشاورزی و نهاده های دامی تراریخته باید سوالات فراوانی پرسید که بدون شک در پاسخ به آن ها عاجز هستند. به عنوان مثال، نمونه هند و پاکستان پیش روی ماست. با وجود تبلیغات فراوانی که در زمینه مقاومت و بازدهی بالای محصولات تراریخته وجود داشت؛ چه بلایی بر سر بخش های تراریخته کشاورزی هند و پاکستان آمده که در حال رویگردانی از تراریخته ها هستند.
وی افزود: من حامیان محصولات تراریخته را دعوت می نمایم که به بررسی آثار کشت این محصولات در هند و پاکستان بپردازند. عجیب است که حامیان چنین محصولاتی، ورشکستگی کشاورزان و هزینه های تحمیلی به سازمان بهداشت و درمان کشورهای مذکور، به سبب کشت تراریخته را ندیده یا نمی خواهند که ببینند.
عبدالمجید شیخی، در پایان، اضافه نمود: باعث شگفتی و حیرت است که هنوز برخی در کشورمان، اصرار به واردات نهاده های دامی تراریخته از مبداء آمریکای جنوبی دارند. چنین افرادی باید در مقام پاسخگویی قرار گیرند. چرا که می خواهند محصولات تراریخته را با وجود همه مضراتشان، به عنوان خوراک دام وارد نموده و از این طریق، آثار سوء آن را، به سفره مصرف کننده ایرانی محصولات پروتئینی و لبنی وارد نمایند.
منبع: تحریریه
