تلاش دائمی پدران برای ستاره کردن پسران در فوتبال ایران؛

فوتبالیست‎های زورکی

همین چند روز پیش بود که خبر از حاشیه جدید پسر یکی از چهره های فوتبال ایران شنیدیم و به قول معروف داغ خیلی ها تازه شد که چرا که اصولا شهرت یک پدر در فوتبال ایران باید باعث سوءاستفاده فرزندان پسر او بشود.
تصویر فوتبالیست‎های زورکی

به گزارش سایت خبری پرسون، هر چند وقت یک بار اتفاقی می افتد که باز هم به ما یادآوری می کند یکی از حاشیه هیای غیرضروری فوتبال ایران فرزندان چهره های معروف هستند.

همین چند وقت پیش خبر حضور نوه علی پروین در تیم نوجوانان پرسپولیس همه را یاد اوایل دهه هشتاد می‏انداخت؛ یعنی زمانی که پروین اصرار داشت تنها پسرش محمد تبدیل به بزرگ‏ترین فوتبالیست ایران میشود اما هرگز چنین اتفاقی نیفتاد و او حتی به یک بازیکن درجه سه هم تبدیل نشد.

والارضا فرزین پسر علی پروین نیز حدود سه ماه پیش به تیم نوجوانان پرسپولیس پیوست، آن هم با کیلو کیلو اضافه وزن و آن هم بدون رعایت سلسله ضوابط و البته اثبات شایستگیهایش. آنچه که والارضا را به این موقعیت رسانده چیزی نیست جز پدر بزرگ اسطورهایاش. البته این برای نخستین بار نیست فردی از تبار سلطان سرخها بدون داشتن شایستگی یک جای خالی را در پرسپولیس پر میکند که البته این جای خالی میتوانست در اختیار فرد بسیار مستعدتری باشد.

محمد تنها پسر سلطان سرخها در نوجوانی به لطف پدرش حتی در ترکیب ثابت پرسپولیس هم به میدان رفت. او که از همان ابتدای نوجوانی سوار بر خودروهای کروکی و مدل بالا بود به یکباره و بدون هیچ تلاشی سر از تیم بزرگسالان پرسپولیس درآورد. خوب می‏دانیم که محمد هرگز در فوتبال به جایی نرسید و چه حواشی و چه ماجراهایی برای او رقم خورد.

حالا ورژن دیگری از اعضای خانواده پروین به تیمهای رده پایه پرسپولیس راه یافته است و او کسی نیست جز نوه دختری او، پسری نسبتا فربه به نام والارضا. حضور والارضا فرزین در تیم نوجوانان پرسپولیس انتقادات و واکنشهای زیادی را در فضای مجازی برانگیخت. انتقادکنندگان گفتند چرا باید فقط نفوذ و ثروت شرط لازم برای رسیدن به ترکیب تیمهای پایه پرسپولیس باشد؟ و آیا اینکه والارضا فرزین با اندامی که دارد واقعا فوتبالیست است یا اینکه برای وقت‏گذرانی به تیم‏های پایه پرسپولیس پیوسته؟

اما نه محمد پروین و نه والارضا فرزین تنها نمونه‏هایی نیستند که به وسیله «نفوذ» فرصت حضور در تیم‏های معتبر را به دست می‏آورند. صد البته این پسران خوش‏اقبال هرگز از فرصتی که داشتند به خوبی استفاده نکردند. اما همانطور که اشاره شد آنها تنها مثال‏های این داستان به شمار نمی‏روند.

به هر حال حاشیه عجیب و غریب اخیر پسر یکی از چهره های فوتبالی باز هم تمام این داستان ها را به ما یادآوری کرد.

هوتن و حاشیههایش

یکی دیگر از چهرههای بسیار شاخص فوتبال ایران که اصرار زیادی به فوتبالیست شدن پسرش داشت کسی نیست جز امیر قلعهنویی. هوتن تنها پسر امیر همه جا و همه زمان همراه پدرش بود و «قرار بود» فوتبالیست خوبی شود. هوتن هر جا پدرش سرمربی بود در تیمهای نوجوانان همان باشگاه یک جا را که قطعا برای یک بازیکن مستعد بود اشغال می‎کرد و مثلا بازیکن آن باشگاه می‌شد. این اتفاق در باشگاههای استقلال، تراکتورسازی و سپاهان هم افتاد. اما هوتن سبک و سیاقی مشابه محمد پروین داشت به این ترتیب که سوار بر اتومبیل‏های گران‏قیمت می‏شد و لابد پدرش هم انتظار داشت این پسر لاکچری‏سوار ستاره بزرگ فوتبال ایران هم بشود. البته خود قلعه‏نویی امید زیادی به این مسئله داشت اما هوتن خیلی زودتر از پدرش فهمید که به درد فوتبال نمی‏خورد و خیلی زود خود را کنار کشید. البته هوتن در سال‏های اخیر جنجال‏هایی را هم ایجاد کرده است که بزرگ‏ترین آن مربوط به یک تصادف خبرساز می‏شود.

آتیلایی که ستاره نشد

یکی دیگر از پسران خوشاقبال فوتبال ایران که تنها به لطف شهرت و موفقیت پدرش در سطح اول فوتبال ایران مدتی شانس بازی کردن یافت کسی نیست جز آتیلا حجازی فرزند اسطوره فقید استقلال یعنی ناصرحجازی. آتیلا اکنون در 44 سالگی بر خلاف تلاش‏هایش حتی مربی‏گری هم نمی‏کند.

زمانی که حجازی سرمربی استقلال بود پسرش را هم با خود به استقلال آورد. آتیلا که در حالت عادی حتی در لیگ دسته سه هم نمی‏توانست بازی کند در جمع آبی‏پوشان تبدیل به پنالتی‏زن اول تیم شد و شهرتی برای خود دست و پا کرد. البته او هرگز کیفیت لازم برای ستاره شدن نداشت و کل خاطره فوتبالی‏اش خلاصه می‏شود به همان پنالتی‏هایی که برای استقلال زد.

مرحوم حجازی در یکی از گفت‏وگوهایش در پاسخ به این پرسش که چرا آتیلا تبدیل به بازیکن درجه یکی نشد گفت: «وقتی یک فوتبالیست موفق می‏شود دلیلی ندارد پسر او هم به همان اندازه موفق باشد.»

داستان دنبالهدار پسران و پدران

فوتبال ایران از لحاظ داشتن استعداد به شدت در مضیقه است و حالا با این شرایط اسفناک معدود فرصت‏ها برای نشان دادن استعدادهای ناب فوتبالی به اشغال آقازاده‏هایی در می‏آید که از همان کودکی طعم شهرت را چشیدند و در ثروت غلت زدند. در این میان بازیکنی همانند امیر عابدزاده که هم اکنون در لیگ برتر پرتغال بازی میکند استثنا بود.

راستی، در آکادمیهای باشگاههای منچستریونایتد، رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ و ... اثری از ردپای فرزندان ستارهها و اسطورههای این باشگاه دیده میشود؟! مسلما خیر. اما اینجا اوضاع فرق دارد و به همین دلیل اگر مثل خبر چند روز پیش باز هم دسته گلی از یکی از همین آقازاده به گوشمان خورد اصلا نباید تعجب کنیم.

234591

سازمان آگهی های پرسون