سایت خبری پرسون- این مهمانان خوش‌پرواز می‌کنند؛ و بالاخره اگر بهشان نمی‌خورد مقصر و مجرم اصلی کسانی هستند که بر مسند امور نشسته‌اند و مسؤول مستقیم این پرونده قتل عامند و نمی‌خواهند یا نمی‌توانند اقدامی فوری، پایه‌ای و درازمدت در راستای تأدیب و مجازات دست‌اندازان به ناموس و قاموس طبیعت و محیط زیست بکنند.
از فاجعه میانکاله بگوییم که «یکی داستان است پر آب چشم»
زمستان سال پیش، فاجعه‌ای در تالاب میانکاله رخ داد و بیش از چهل‌هزار پرنده در فاصله‌ای کوتاه از بین رفتند. با بررسی کارشناسان اعلام شد که این پرندگان بر اثر بیماری بوتولیسم تلف شده‌اند. امسال نیز متأسفانه لاشه تعداد زیادی پرنده مهاجر همچون چنگر و فلامینگو در تالاب بین‌المللی میانکاله کشف شد. هنوز علت مرگ این پرندگان مشخص نیست؛ ولی طبق شنیده‌ها آزمایش آنفلوآنزا و نیوکاسل این پرندگان منفی بوده است.
فاجعه میانکاله هشداری جدی برای محیط زیست و طبیعت منطقه است. سال گذشته بیانیه‌ای منسوب به شکارچیان شرق مازندران منتشر شد که در آن اقرار شد که در تلافی ندادن مجوز صید به صورت عمد سم به تالاب تزریق شده است. برخی مسؤولان اعلام کردند که این نامه کذب بوده؛ اما از همین می‌توان نتیجه گرفت که دست یا دست‌هایی درکار است که زیستگاه طبیعی پرندگان مهاجر را نابود کند و احتمالاً غرض و مرضی اقتصادی پشت ماجرای مرگ دسته‌جمعی پرندگان میانکاله پنهان باشد.
باید فرهنگ‌سازی کرد. باید به نوباوگان این مرز پرگهر آموخت که زمین فقط خانه ما نیست. زمین از آن همه است. جماد، نامی، حیوان و انسان. باید به جگرگوشه این دیار آموخت که اگر این نکته را یاد بگیری که جماد و نامی و حیوان هم چون انسان حق ماندگاری بر این کره دارند، «از ملک پران» و «آنچه اندر وهم ناید آن شوی».
عشرت کراری
