به گزارش سایت خبری پرسون، در آخرین روز دی‌ماه دفتر موسیقی اعلام کرد که به دنبال اعلام وضعیت زرد در تهران و از سرگیری فعالیت‌های گروه سه، شرایط از سرگیری کنسرت‌های موسیقی بررسی و مقرر شده است که برگزاری کنسرت‌ها با هدف تشویق مردم به بهره‌مندی از برنامه‌ها، بدون افزایش قیمت بلیت و با رعایت کلیه پروتکل‌های بهداشتی انجام شود.
البته گویا به عقیده شرکت‌ها، برگزاری کنسرت با ظرفیت ۳۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت سالن و یک سانس در روز، توجیه اقتصادی نداشته است و تنها با هدف به جریان افتادن دوباره چرخ اقتصاد هنر مجبور به انجام آن هستند.
در همین راستا خبرنگار ایسنا طی تماسی با دو نفر از تهیه‌کنندگان موسیقی، نظر آنها را درباره برگزاری کنسرت در این شرایط جویا شده است.
خطر هنوز در کمین است!
نیما جوان ـ ناشر و تهیه کننده موسیقی ـ در این زمینه بیان می‌کند: برگزاری کنسرت در شرایطی که ویروس کرونا همچنان پابرجاست، هرگز صلاح نیست؛ زیرا خطر هنوز در کمین است. اکنون فصل سفر به جنوب کشور است و حدود ۳۰ هزار نفر مسافر وارد جزایر کیش، هزمر، قشم و هنگام شده‌اند که بسیار خطرناک است و ممکن است برگزاری کنسرت‌ها نیز چنین شرایطی را رقم بزند و باعث افزایش شیوع کرونا شود. این اتفاق همانند جنگ «احد» است، زمانی که به رزمندگان گفته شد دامنه کوه را تا پایان جنگ رها نکنند ولی وقتی که شرایط آرام شد، گمان کردند که جنگ به پایان رسیده است و از کوه پایین آمدند تا غنیمت جمع کنند، ولی دشمن از همان جا سپاه اسلام را دور زد و پیروز شد.
این ناشر موسیقی ادامه می‌دهد: اکنون نیز شرایط به همین صورت است؛ درست است که هنرمندان و تهیه کنندگان در شرایط بسیار سختی به سر می‌برند و خواستار باز شدن سالن‌ها هستند ولی با وجود هشدارهایی که وزارت بهداشت در رابطه به آغاز موج دیگری از شیوع کرونا می‌دهد، باید همچنان رعایت کرد. من به عنوان یک تهیه کننده ترجیح می‌دهم ابتدا شرایط بهبود پیدا کند و سپس برگزاری کنسرت‌ها را آغاز کنیم.
در ادامه این مسئله را با او مطرح می‌کنیم که گفته شده برگزاری کنسرت در یک سانس آن هم با ظرفیت ۳۰ تا ۵۰ درصد توجیه اقتصادی ندارد. بیان می‌کند: در حال حاضر در کیش کنسرت‌هایی در حال برگزاری است و تهیه کنندگان موسیقی می‌توانند با هماهنگی سالن‌ها برای اخذ مجوز برگزاری کنسرت صحنه‌ای اقدام و کنسرت‌ها را با نصف جمعیت برگزار کنند. این امر می‌تواند برای افرادی که مدتی طولانی کسب و کارشان مختل شده بود، روزنه امیدی باشد، ولی به رعایت بالای پروتکل‌های بهداشتی نیاز دارد.
جوان همچنین درباره وعده افزایش نیافتن قیمت بلیت‌ها در صورت از سرگیری حضوری کنسرت ها، عنوان می‌کند: پیشتر هم قرار بود کنسرت‌ها با نصف جمعیت و بدون افزایش قیمت بلیت برگزار شوند که سالن‌ها با تقبل هزینه کمتر برای برگزاری کنسرت‌ها موافقت نکردند و البته حق داشتند؛ چون هزینه آنها همچنان پابرجاست و باید قیمت همه چیز را همانند یک اجرای تمام ظرفیت پرداخت کنند. در ادامه قرار شد دولت از لحاظ مالی به برگزاری کنسرت‌ها کمک کند که این اتفاق رخ نداد؛ بنابراین وقتی که هزینه‌ها با هم همخوانی ندارد و درست نیست که در این شرایط قیمت بلیت‌ها افزایش یابند، برگزاری کنسرت‌ها با مشکل مواجه می‌شود.
او در پایان می‌گوید: همیشه در چنین شرایطی دولت‌ها کمک می‌کنند ولی در اینجا خود من تا به حال شش بار در سایت ارشاد برای دریافت کمک به بخش فرهنگی ثبت نام کرده‌ام ولی هیچ اقدامی صورت نگرفته است. در نهایت خود جامعه موسیقی می‌تواند به خودش کمک کند و به دولت هیچ امیدی نیست، تنها باید امیدوار بود با رعایت پروتکل‌های بهداشتی این وضعیت خاتمه یابد و باری دیگر به زندگی عادی بازگردیم. برگشتن به شرایط عادی می‌تواند خون تازه‌ای در رگ‌های پیکر بی‌جان موسیقی تزریق کند.
زمان فکر کردن به سود مالی کنسرت ها نیست
همچنین در ادامه با محمدحسین توتونچیان تماس گرفتیم. او که بهمن ماه امسال قصد برگزاری دومین فستیوال موسیقی ققنوس را دارد، برخلاف نظر آبان ماه خود که بیان کرده بود، حاضر نیست کنسرتی برگزار کند، چون شیوع ویروس کرونا همچنان در وضعیت بحرانی قرار دارد، این بار به برگزاری کنسرت های حضوری راضی است و در این زمینه بیان می‌کند: برگزاری کنسرت‌ها با حفظ پروتکل‌های بهداشتی، ظرفیت ۵۰ درصد، استمرار برگزاری کنسرت‌ها و تبلیغ برای برگزاری کنسرت‌ها، میسر خواهد بود.
او درباره بازگشت مالی کنسرت‌ها بیان می‌کند که اکنون مسئله توجیه مالی نیست، بلکه برگرداندن مردم به سالن‌های کنسرت و آغاز دوباره صنعتی است که برای یک سال تعطیل بوده است.
این تهیه کننده موسیقی ادامه داد: در جلسه‌ای که مشترکا با مدیرکل دفتر موسیقی و مدیران سالن‌های برگزاری کنسرت داشتم، این مسئله موافقان و مخالفانی داشت. در این جلسه مطرح کردم که اکنون جایگاه و زمان به گونه‌ای است که هیچ کدام از ما نباید سود کنیم؛ نه هنرمندان، نه تهیه کنندگان و نه سالن‌ها. مدیران سالن‌ها اذعان داشتند که هزینه‌هایشان خیلی بالا رفته است و به درستی اشاره کردند که هر کدام از دستگاه‌های موجود در سالن طول عمری دارد و اگر در این شرایط یکی از قطعات کوچک دستگاه‌ها به تعویض نیاز داشته باشد، به هیچ وجه مبلغی که سابقا برای برگزاری کنسرت دریافت می‌کردند، برای تعمیر این دستگاه‌ها کافی نیست؛ به همین علت مجبور هستند هزینه‌ها را بالا ببرند و اگر این اتفاق نیفتد، با خراب شدن برخی از قطعات و نداشتن بودجه برای جایگزینی آنها کل سالن تعطیل خواهد شد.
این تهیه کننده موسیقی تصریح می‌کند: راهکاری که به مدیران سالن‌ها ارائه دادم این بود که وقتی قرار است سالن را با ۵۰ درصد هزینه برگزاری یک کنسرت اجاره دهند، هزینه افزایش بهای سیستم‌های صوتی را از سهم ۵۰ درصد خود کاهش دهند؛ یعنی به جای ۵۰ درصد، ۳۰ درصد دریافت کنند و ۲۰ درصد باقی مانده را به قسمت فنی بدهند. آنها نیز پاسخ دادند که این تصمیمات را هیات مدیره هر سالن باید بگیرد و قیمت اجاره سالن را نیز کارشناسان دادگستری تعیین می‌کنند و زیر آن قیمت تعیین شده نمی‌توانند سالن را اجاره دهند.
