به گزارش سایت خبری پرسون، یکی از تفرجگاه تهران را باید ارتفاعات شمال تهران دانست. ارتفاعاتی که لحظهای شادی و آرامش را به شهروندان هدیه میدهند.
یکی از این منزلگاههایی که برای تفرج میتوان روی آن حساب باز کرد مجموعه توچال تهران است.
مجموعهای که سالیان دور سنگ بنای ساخته شدن آن چیده شد و خطوط تلهکابین را به ارتفاعات تهران رساند. ارتفاعاتی که از آن سالیان دور تا به امروز تفاوتهای چشمگیری به خود دیده است و یکی از این تفاوتها شیوههای مدیریت این مجموعه عظیم است که روزانه با سیر عظیم مخاطبان همراه میشود.
قصه از یک روز زمستانی شروع میشود. وقتی برای دمی آسایش و آرامش ترجیح دادیم ساعاتی را در بلندترین نقاط تهران به سر ببریم و به مجموعه توچال رفتیم. در ابتدا در یک روز میان هفته به خاطر خرابی سیستمهای اینترنتی مجموعه و نبود یک لپتاپ ساده برای راه انداختن کار افراد حاضر، مجبور شدیم فارغ از بلیت اینترنتی که داشتیم مجدد بلیت بگیریم تا بالا برویم اما نکته جالب آن بود که متوجه شدیم قیمت بلیت تازه خریداری شده با قیمت بلیت خریداری شده از سایت، و نرخ مصوب نصب شده در بسیاری از ایستگاههای توچال متفاوت است.
علت را جویا شدیم. مدیران مجموعه پاسخ قانعکنندهای نداشتند و وقتی دیدند ما خیلی مصمم و پیگیر هستیم گفتند ما وظیفه نداریم به شما قیمت دهیم. پرسیدیم خودتان قیمت رفت و برگشت به ایستگاه هفتم را در یک روز عادی بدون استفاده از خدمات اسکی، 70 هزار تومان اعلام کردهاید، چرا حالا صد و ده هزار تومان از ما گرفتهاید؟ پاسخی نداشتند اما تمام تلاششان را برای پاسخدهی داشته و در نهایت گفتند ما وظیفه نداریم در فصل اسکی به جز اسکیبازان به افراد دیگری خدمات بدهیم و اگر کسی میخواهد به آنجا برود باید قیمت بلیت اسکی را پرداخت کند. گفتیم اگر اینجور است بگویید پس چرا از اسکی بازان 150 هزارتومان گرفتید و از ما 110 هزار تومان؟ باز هم پاسخی نداشتند و گفتند اگر بخواهید میتوانید آن چهل هزارتومان را نیز پرداخت کنید.
در حالیکه عدم شفافیت و تناقضگویی در رفتار این مدیر بخش فروش موج میزد به سراغ مسئول دیگری رفتیم. آن مسئول که گویا از داستان خبردار شده بود دلش میخواست با ارائه بلیتهای دیگری ما را راضی کند در پاسخمان میگفت: فقط شما اعتراض کردهاید و ما میخواهیم راضی از مجموعه خارج شوید.
این مسئول که دید ما سخن از عدم شفافیت موجود در مجموعه میزنیم، در نهایت گفت: پیگیری میکنیم تا قیمت مصوب همه جا نصب شود و ما اجازه داریم تا 180 هزار تومان قیمت مجموعه را ارائه دهیم.
در حالی که ما نمیدانیم دلیل این باز بودن محدوده قیمتی بلیت به چه علت است و در حالی که نمیتوان انتظار خاصی برای پاسخگویی داشت، میپرسیم، مگر مجموعه توچال زیر نظر بنیاد مستضعفان نیست، پس چرا همه مردم امکان استفاده از خدمات آنجا را نباید داشته باشند و به قول آقای مدیر آنجا، چرا در فصل اسکی فقط موظفنند به اسکیبازان خدمات ارائه دهند. مگر اسکی بازان با باقی مردم فرق دارند و یا چون بلدند اسکی بازی کنند و یا پول بیشتری دارند، این مجموعه عمومی غیردولتی باید مختص آنها باشد؟
اصلا مگر طی این سالها چه تلاشی برای بازسازی و بهبود کیفیت مجموعه شده است که هر سال نرخ را گران میکنند و به هر قیمتی که میخواهند میفروشند. قیمت مصوب سال 99 شان را 70 تومان میگذارند و میگویند در فصل اسکی میتوانیم قیمت را تغییر دهیم.
شاید تقصیر خود ماست که اجازه دادهایم اختلاف طبقاتی در همه ارکان حکومت نقش ببندد و حتی در یکی از تفرجگاههای ساده ما نیز که از گذشته به یادگار مانده، شاهد این ناهماهنگیها و عدم شفافیت باشیم.
شاید اگر اسکیبازان هم همراهی کنند و خواستار شفافیت در عملکرد مجموعه شوند، شاهد آن نباشیم که یک مجموعه به طور خودمختار هر آن کار را که بخواهد بکند. خوشحال میشویم مدیران بنیاد مستضعفان روشنگری کرده و پاسخ دهند آیا مجموعه توچال و به صورت خاص، ایستگاه هفتم توچال باید برای عده خاصی از شهروندان باشد و دیگران از آن بیبهره باشند؟
نمیدانیم و منتظر پاسخ میمانیم. خوب است مردمی که چرخه اقتصادی ایستگاه یک تا پنجم توچال را میچرخانند بواسطه این بیاحترامی و بیمهری مسئولان مجموعه، یک صدا خواستار پاسخگویی و شفافسازی عملکرد مجموعه باشند.
حداقل از مجموعهای به اسم بنیاد مستضعفان انتظار نمیرود که خدمات ارزنده و ویژه خود را برای قشر پولدارتر جامعه در نظر بگیرد و در ارائه خدمات به سایر اقشار جامعه منت بگذارد.
مجموعه توچالی که طی اینسالها حتی نتوانسته به خاطر بهبود وضعیت کابینها، تغییراتی در سیمای آنها لحاظ کند، کاش بتواند در شیوه مدیریتی خود تغییرات ارزندهای داشته باشد.
حال بگذریم از این قصه که مدیران مجموعه به خاطر ساخت و سازهای خاص و بدون برنامه، در حال تخریب بیشاز پیش ارتفاعات تهران در ایستگاه هفتم هستند که خود نیازمند موشکافی و بررسی دقیقتر است تا بدانیم سود این ساخت و سازها قرار است به جیب چه کسانی برود.