دو زمان و یک تصویر جاودانه

سایت خبری پرسون؛ سخن از ویروس منحوس کرونا است ویروسی که برای همه در هر سنی خطرناک است و برای بزرگان ما خطرناک و آسیب پذیرتر...
از روزی که ویروس آمده، بسیاری پدر بزرگ و مادر بزرگ های خود را از دست داده اند.
بزرگانی هزاران صفا دارند و هزاران تجربه...
پس باید نگران از دست دادن صفا ‌وصمیمیت و دلیل خوب جمع شدنمان باشم.
لحظاتی در قرنطینه خود به فکر فرو رفته ام!
بوی خاک و باروت، صدای تیر و ترکش، همراه با فداکاری، ایمان و عشق به وطن مرا لحظاتی چند در خود غرق کرده است.
گویی همان جنگ است! یادگار های از هشت سال دفاع مقدس را می بینم که با ایستادگی دلاور مردان و زنان این سرزمین جان خود فدا کردند تا جان مردم سرزمینم حفظ شود‌.
در افکارم غرق بودم که آن همه خلوص نیت، دلدادگی و عاشقی نسبت به هم را در این روزها دیدم. انگار همان جنگ است و چقدر وجه اشتراک دیدم!
عشق به مام میهن و دفاع از مردم همانند آن سالهای عاشقی دفاع از میهن است.
اتوبوس های خاکی داوطلبان جبهه ها جای خودش را به کاروان پرستاران جان برکف، پزشکان ایستاده در غبار کرونا داده است.
کادر درمانی میبینم که بی وقفه در برابر ویروس عالم گیر «کرونا» یک نفس و همدل ایستادگی می کنند و از جان مردان ولایت پرور پارسی محافظت می کنند.
شب نخوابی و مرخصی نرفتن ها، دوری از خانواده و کاشانه یادآور همان روزهای مقاومت در برابر دشمن متجاوز است.
در ذهن جستجوگر و پیوند دهنده خود از خاکریزهای دهه شصت تا کمین های حلب و خان طومان بالا آمدم و پیش روی کردم تا در این خط مقدم مبارزه با کرونا درس عشق، ایستادگی و همدلی را به تماشا بنشیم.
گویی در همین فکر های رفته و نرفته پاندومی کرونا را یادآور بیماری های واگیر دار تاریخی وبا و طاعون دیدم که شاید بشر آخرین بار آن را در دوران جنگ جهانی دوم تجربه کرده باشد.
هر روز آمارهای مبتلایان و قربانیان کرونا در سراسر جهان بیشتر و بیشتر می رود و کشورهای پیشرفته اروپایی هم نه تنها در درمان بلکه در کنترل آن هم درمانده اند!
اما کشور با وجود آلام و رنج های بی شمار خصوصا در نبود تجهیزات و امکانات کافی و حتی تحریم های ظالمانه با رشادت‌ها و شجاعت مدافعان سلامت توفیق های فراوانی کسب کرد.
در پیک اول تا سوم و این رزمایش اقتدار ملی، آمارها تا حدودی کنترل شد اگر چه ثلمه های ناگواری بر بسیاری از خانواده ها وارد شد.
اما هنوز هم کادر درمان با وجود تمام بی مهری در پرداخت حقوق و جبران ایثارشان و حتی ضعف خودمان در زدن ماسک با روحیه ایثار و از خودگذشتگی، ادامه‌دهنده راه خون لاله های سرخ و مدافعان حرم هستند.
وجه اشتراک کادر درمان کشور که این روز‌ها با ویروس کرونا مبارزه می‌کنند با رزمنگان اسلام در جنگ تحمیلی و مدافعان حرم که جان خود را برای مبارزه با داعش فدا کردند، بسیار است.
از نخستین روزهای شیوع ویروس منحوس کرونا در کشور ناخودآگاه ذهن همه مردم به سمت مبارزان خط مقدم در جبهه سلامت رفت که چگونه از جان خود می‌گذرند و جانی دوباره به هم‌وطنان خود می‌دهند.
در همان روزهای ابتدایی شیوع ویروس کرونا در ایران رسانه های معاند جنگ روانی رسانه ای را بر علیه کشورمان آغاز کردند که حتی این کشور توان تولید ماسک را ندارد!
قبول که در کشور ما ماسک کم بود و گران اما مثل هر کشوری ما نیز با این مهمان ناخوانده و زشت غافلگیر شدیم.
همین رسانه های معاند که در زمان جنگ تحمیلی نیز بزرگترین فشارها را بر ملت و دولت ما تحمیل کردند اینجا هم کمبود کیت آزمایشگاهی، تجهیزات و اطلاع رسانی درخصوص آمار مبتلایان و قربانیان در ایران را دوبرابر اعلام میکردند تا ملتی که در جنگ ایستاد و مغلوب نشد اینجا شکست بخورد‌.
این رسانه های معاند همچون هشت سال دفاع مقدس می خواستند با نشان دادن کوچه ها و خیابان ها و پالایشگاههای بمباران شده رژیم بعث عراقی تصویری شکست خورده و وحشت زده از ایران نشان دهند اما آن فراخوان و همدلی رهبر عالم و آگاه به امور برای رزمایش همدلی در همان روزهای نخست توفیقات زیادی را پیش روی جهانیان گذاشت.
آنها همچون همیشه خواستند تصویر مردم ایران را دوباره وحشت زده و فروشگاههای کشور را غارت زده نشان دهند! اما مردم ایران فضا را مانند دفاع مقدس دیدند و روحیه از خود گذشتگی و ایثار و شهادت در مقابل دشمن (حال بعثی باشد یا همان کرونا ) ایستادند و امروز نیز فرزندان آنها بعنوان مدافعان سلامت در برابر ویروس منحوس کرونا نیز خم به ابرو نیاوردند.

تاریخ مملو از فداکاری و خدمات ایثارگرانه پرسنل بهداشت و درمان ایرانی است، فرشتگانی که در روزهای سخت همچون جنگ، زلزله، سیل و بیماری همراه و همدم آسیب دیدگان بوده و در این شرایط حساس نیز، خانه و زندگی خود را همچون رزمندگان دفاع مقدس رها کرده و برای سلامتی مردم و بهبودی بیماران کرونایی و غیر کرونایی تمام قد ایستاده‌اند.
پزشکان و پرستاران آن سید خراسانی نه‌ تنها همیشه در جبهه‌های پاسداری از حریم سلامت حضوری فعال داشته‌اند بلکه در روزهای جنگ تحمیلی نیز بسیاری از آنها به میدان نبرد قدم گذاشته و پا به پای پاسداران این آب‌ و خاک با دشمن جنگیده و یا در بیمارستان‌های صحرایی، جانی تازه به سربازان وطن می‌بخشیدند.
در ذهن جستجوگر خود دو زمان و یک تصویر جاودانه میبینم آن هم نقش پرستاران و پزشکان کادر درمان است؛ تبریک.سعیتان مشکور سپیدپوشان کم توقع.

نویسنده: مهدی بیرانوند روژمان