به گزارش پرسون؛ در این شماره سراغ او رفتیم تا از چند و چون تهیه این سریال سخت در شرایط شیوع کرونا با وی سخن بگوییم که در ادامه می خوانید.
چه شد بعد از یک پروسه پر پیچ و خم، تهیه سریال «ایلدا» به شما سپرده شد؟
سریال ابتدا توسط افشین صادقی و به کارگردانی مسعود تکاور 10، 12 روز در تهران فیلم برداری و بعد به دلایلی متوقف شد. کار مجدداً به من محول شد و از ابتدا کار را آغاز کردم و بعد از رایزنی با چند کارگردان با راما قویدل به توافق رسیدم و سریال را ساختیم.
«راما قویدل» را چطور راضی به پذیرش کارگردانی کردید؟
من و راما قویدل و دیگر دوستان تجربه کار در تهران و شهرستان را داشتیم و این نخستین کار مشترک ما بود. حرفه ما فیلم سازی است و یکی از لازمه های آن این است که کار را به فضا و جغرافیای خاص خودش ببریم. این لوکیشن در منطقه غرب کشور شکل گرفت، مکانی طبیعی که فضای سخت کار را به نمایش گذاشت. در اولین بازدیدهای مان کل منطقه غرب کشور را بررسی کردیم. منطقه خرم آباد به خاطر جغرافیای خاص خودش مناسب لوکیشن ما بود ولی قصه ما قصه مرز است و لرستان مرز خارجی ندارد. کار در شهرستان سختی ها و مشکلات خاص خودش را دارد، از تامین هنرور تا نگه داشتن یک گروه۱۲۰، ۱۳۰ نفره و تهیه امکانات و تجهیزات نظامی و ساخت دکورهای مختلف.این کار در شهرستان خیلی سخت بود.
با توجه به سختی های کار چطور عوامل از جمله بازیگران را راضی به بازی کردید؟
دستمزد بازیگران متاثر از بودجه عرف پرداخت شد ولی به خاطر خاص و نو بودن فیلم نامه آن را پذیرفتند. هر بازیگری دوست دارد در بین آثار آپارتمانی و شهری که بازی کرده یک کار خاص و متفاوت در کارنامه اش داشته باشد. خیلی از آثار به کارهای آپارتمانی و فضاهای بسته و محدود شهری منتهی شده است.
تعدد زیاد شخصیتی و ورود همه آن ها در قصه سبب شده مخاطب تا بخواهد ارتباط بین آن ها را بفهمد زمان ببرد و نوعی سردرگمی ایجاد کرده است.
هر سریالی شامل ممیزی هایی می شود که قصه را الکن می کند. ما قصه ای با پرسوناژ زیاد داریم. در فضای روستایی همه آدم ها با هم ارتباط دارند. فضای روستایی به خصوص ۴۰ سال قبل فضای بسیار گرمی و ارتباط مردمی زیادی داشت و باید این در قصه منتقل می شد. در برخی سریال هایی که در تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی می بینیم قسمت اول، پنجم یا دهم هیچ فرقی نمی کند و روند آن کند است ولی سریال «ایلدا» را اگر یک شب نبینید قصه را از دست داده اید.
نام «ایلدا» بر چه اساسی انتخاب شد؟
«ایل» به معنی وطن و «دا» به معنی مادر است. ایلدای قصه ما، ما به ازای خارجی ندارد.
کار حرفه‌ای خود را از سینما آغاز کردید و در سال 1380 در فیلم نغمه به کارگردانی ابوالقاسم طالبی به عنوان تهیه کننده فعالیت داشتید. چه شد به سمت تهیه کنندگی گرایش پیدا کردید؟
حدود ۳۵ سال است در تلویزیون کار می کنم و کارم را با دستیار تهیه کننده شروع کردم. همزمان درس می خواندم. ۲۶ سال است تهیه کنندگی می کنم. در سینما هم قبل از نغمه مدیر تولید و تدارک بودم. 7، 8 اثر سینمایی دیگر کار کردم و در تلویزیون هم فعالیت می کنم، دیگر خسته شده ام.
چرا؟
اکنون کار کردن سخت است. دلایل متعددی دارد.
یکی از آثار به یادماندنی تان سریال «همسایه ها» بود. همکاری با مهران غفوریان و زنده یاد گرجستانی و تیم حرفه ای چه خاطراتی را برای تان رقم زد؟ آیا قصد تهیه کنندگی ادامه سریال را دارید؟
ادامه سریال منوط به تصمیم سازمان است و بعید می دانم. در شرایط فعلی به خاطر محدودیت و تنوع کار مثل سابق سخت شده است. به دلیل محدودیت بودجه و کم شدن میزان تولیدات، سازمان در سیما فیلم هم اکنون به سمت کارهای اولویت دار می رود تا فضای جامعه را همراه با شرایط خاصش پیش ببرد. من در سریال «همسایه ها» با زنده یاد سیروس گرجستانی همکاری داشتم و در مدت کار جز خوبی، خنده رویی و جذابیت رفتار چیز دیگری از او ندیدم. هر روز ما پر از خاطرات خوشایند بود. معتقدم وقتی هنرمندی فوت می کند جایگزین شدنش شاید یک نسل زمان ببرد. من از مردم، مسئولان و مدیران ارشد فرهنگی این تقاضا را دارم که قدر این عزیزان را بدانند. مگر جایگزینی برای علی حاتمی، خسرو شکیبایی، جمشد مشایخی، محمدعلی کشاورز، عزت ا... انتظامی و مرتضی احمدی داریم؟ هنر و فرهنگ استعداد ذاتی می خواهد و کشف و نگهداری آن استعداد مهم است. ما هنوز به این نتیجه نرسیده ایم که نگهداری یک فرد ارزشمند به مراتب سخت تر از پیدا کردن مجددش است. باید هنرمندان ارزشی مان را حفظ کنیم.
منبع: مریم ضیغمی/ روزنامه خراسان
