به گزارش سایت خبری پرسون، تا سال 1387، ایرانی‌ها هنوز با یک زن قاتل سریالی آشنا نشده بودند. در بهمن‌سال 87، با پیدا شدن جسد زنی میانسال در قزوین ، داستان قتل‌های زنجیره‌ای که بعدها مشخص شد، به دست یک زن اتفاق می‌افتد، آغاز شد. « مهین قدیری »، چهارماه بعد به دست پلیس افتاد. وقتی پنج زن و یک مرد را کشته بود و از آن روز نامش را در تاریخ جنایی ایران ثبت کرد:« نخستین قاتل سریالی زن در ایران» مهین قدیری در ۱۴ سالگی ازدواج کرده بود و زمان قتل‌ها ۳۲ساله بود و دو فرزند داشت. وی بعدها دلیل قتلهایش را فقر و نیاز مالی برای درمان یکی از دو فرزندش اعلام کرد.
او با پرسه در اطراف زیارتگاه‌های قزوین ، زنان مسنی را که در دست و سر و گردن‌شان زیورآلات طلا داشتند شناسایی و به بهانه رساندن‌شان به خانه، آنها را سوار رنوی زردش می‌کرد و بعد آنها را با آبمیوه مسموم و خفه شان می‌کرد. مهین در زمان اعترافاتش، شخصیتی پیچیده و باهوش از خود نشان داد و همین او را برای بررسی، خاص‌تر کرد. او در گفت‌وگویی علت انتخاب زن‌های مسن را برای قتل را چنین عنوان کرد: خانم‌های مسن را انتخاب می‌کردم کسانی که دیگر نوه نتیجه شان را هم دیده‌اند و زیاد چشمشان به دنبال دنیا نیست.
خانم‌هایی که ویترین طلا فروشی هستند و به عنوان یک ویترین زنده سیار با طلاهای آویزان کرده به خودشان دل کسانی که ندارند را می‌سوزانند. او در آن زمان علت قتلهایش را بدهی کلانی که به فردی داشت عنوان کرد و گفت: من به کسی بدهکار بودم و چک دست طلبکار داشتم. از جایی هم نمی‌توانستم آن را تامین کنم . به همین دلیل قتل اول را انجام دادم و دو قتل دیگر را هم. حتی مبالغ را عینا تحویل طلبکار می‌دادم، اجازه نمی‌دادم ذره‌ای از این پول‌ها به چرخه زندگی روزمره‌ام وارد شود. اگرچه انگار مادرش هم ارثیه پدری او را نداده بود و شوهرش هم به دلیل اعتیاد کمک خرج زندگی نبود. مهین، آذر‌سال ۸۹ اعدام و پرونده‌اش برای همیشه بسته شد.
