به گزارش پرسون؛ مرزهای ایران و ترکیه از اسفندماه سال گذشته همزمان با شیوع ویروس کرونا بسته شد. دولت ترکیه قول داده بود مرز هوایی دو کشور از ابتدای ماه آگوست برابر با ۱۱ مردادماه باز شود، اما این تاریخ پس از چندبار تغییر، به ۱۱ مهرماه موکول شد. با این حال تعلیقهای مکرر پرواز مستقیم تهران ـ استانبول و افزایش بدهی ایرلاینها به مسافران باعث شد رییس سازمان هواپمایی کشور از مردم بخواهد فعلا بلیت پروازهای ترکیه را نخرند.
از یکسو، افزایش نرخ تنها ایرلاین خارجی که در مسیر تهران ـ استانبول و برعکس پرواز دارد، اعتراضهای بسیاری را برانگیخته است، به گونهای که رییس سازمان هواپیمایی کشور از ورود وزارت امور خارجه به این پرونده و حل مشکل پروازهای این مسیر خبر داده است، و از سوی دیگر، آمار قابل توجه مبتلایان ویروس کرونا در دو کشور و افزایش نرخ ارز، این پرسش را در افکار عمومی ایجاد کرده که باز شدن این مرز در شرایط موجود چه ضرورتی دارد؟
حرمتالله رفیعی رییس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در پاسخ به این پرسش گفت: اگر مرز ایران و ترکیه همچنان بسته بماند جز ادامه گرانی بلیت پروازهای این مسیر و عقب ماندن مردم از امورات زندگیشان، اتفاق دیگری نخواهد افتاد.
او که ویروس کرونا را تجربه کرده است، اظهار کرد: این بیماری واقعا ناشناخته است، زمانی که به این ویروس مبتلا شدم به هر پزشکی که مراجعه کردم یک درمان تجویز کرد، این یعنی هنوز تشخیص درستی از این ویروس و بیماری آن وجود ندارد و به نظر میرسد مهمان دائمی باشد و باید مثل بیماریهای دیگر همچون آنفلوآنزا با آن کنار بیاییم. با این وضع اگر فکر میکنیم باید مرزها را بسته نگه داریم تا از مرگ میلیونها انسان جلوگیری شود اشتباه کردهایم؛ این کار فقط اقتصاد کشور را فلج میکند. قاعدتا مرزها باید زودتر باز شود تا امورات مردم بچرخد.
او گفت: بازگشایی مرز ایران و ترکیه به این معنی نیست که قرار است فقط مسافر و گردشگر تردد کند، مردم آنقدر مشکلات معیشتی دارند که اگر مرزها هم باز شود سفر گزینه آخر است، مردم کار دارند و ناچارند با این قیمتها سفر کنند. اگر مرزها باز نشود این اتفاق میافتد که یک ایرلاین که در آذر و دیماه سال گذشته بلیت مسیر تهران ـ استانبول را یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان میفروخت حالا قیمت را تا ۸۰ تا ۹۰ میلیون تومان افزایش دهد. سال گذشته بر اثر رقابت ناسالم بین ایرلاینها قیمتها تا ۷۰۰-۸۰۰ هزار تومان افت کرده بود، درحالیکه چارترکنندهها هر صندلی را دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان خریده بودند اما وجود رقبای زیاد و صندلیهای بیمشتری، آنها را ناچار کرد بلیتهای مسیر تهران ـ استانبول را زیر قیمت بفروشند. حالا هم که رقیبی وجود ندارد قیمتها سرسامآور شده است.
رییس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران سهلانگاری و کوتاهی را اصلیترین عامل گرانفروشی پروازهای کنونی ترکیه دانست و افزود: این پرواز تحریم نیست که مساله آن لاینحل باشد. مردم نباید گرفتار اینگونه تصمیمگیریها شوند و با این قیمتهای سرسامآور سفر بروند. پروازهای ترکیه واقعا با قیمتهای عجیبی درحال انجام است.
او پس از بررسی و ارزیابی قیمتهای پروازهای موجود، اظهار کرد: نزدیکترین پرواز تهران ـ استانبول هواپیمایی قطر حدود ۳۵ میلیون تومان قیمت دارد، چون زمان این پرواز نزدیک است و مسافر کم دارد، همه کلاسهای قیمتی آن جا میدهد اما اگر تاریخ دورتری را برای این پرواز انتخاب کنیم، نه تنها به سختی میتوان صندلی خالی در هر کلاس قیمتی پیدا کرد که نرخ آن فقط برای یک طرف به ۵۴ میلیون تومان میرسد. همین پرواز برای کلاس بیزنس با ترانزیت طولانی چهارده - پانزدهساعته در فرودگاه دوحه، حدود ۶۴ میلیون تومان قیمت دارد.
رفیعی ادامه داد: متاسفانه فقط ایرلاین خارجی نرخها را بالا نبرده، پروازهای ایرانی هم که خالی میروند تا مسافران را از استانبول به تهران برگردانند قیمتها را گران کردهاند. نمونه بلیت یکی از ایرلاینهای داخلی را در مسیر یکطرفه استانبول ـ تهران برای من فرستادهاند که قیمت صندلی بیزنس آن به ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان و صندلی اکونومی (اقتصادی) آن به شش میلیون تومان رسیده بود.
رییس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران با اشاره به وضعیت قیمتها در دیگر مسیرهای بینالمللی اظهار کرد: قیمت پروازهای اروپایی با هواپیمایی ایران که به وین، میلان، لندن و پاریس انجام میشود فقط برای یک طرف از حدود شش میلیون تومان شروع میشود و برای مسیر رفت و برگشت به حدود ۱۵ میلیون تومان میرسد. قطر هم تقریبا در این مسیرها با همین قیمت پرواز دارد و نرخ پروازهای هواپیمایی امارات در این مسیر به حدود ۱۸ میلیون تومان میرسد، ولی قیمت استانبول واقعا وحشتناک است.
او تاکید کرد: باید قیمتها را کنترل کنند، چون تجربه نشان داده وقتی نرخ بلیت هواپیما بالا رفته دیگر پایین نیامده است. آن زمان که نرخ پایه ارزی بلیت از ۴۹۰۰ تومان به ۹۰۰۰ تومان رسید اعتراض کردیم و گفتیم که همه هزینههای ایرلاین ایرانی به دلار نیست و باید قیمتها را کنترل کنند؛ اما چه شد، قیمتها برنگشت. الان هم اگر مدیریت نکنند دیگر این قیمتها پایین نمیآید. همین عامل، باز شدن مرزها و برگشت پروازهای خارجی را مشکلساز میکند.
رفیعی اظهار کرد: البته مساله الان مردم فقط قیمت بلیت هواپیما و یا هتل نیست. موضوع این است که ارادهای برای کنترل قیمتها دیده نمیشود. وضعیت مردم تغییر کرده و باید این شرایط را درنظر گرفت.