پرسون؛ خاندان تاج از پدر بزرگ گرفته تا مهدی و علی با فساد گسترده خود بلایی بر سر فوتبال ایران آورده اند که شاید تا بیست سال دیگر تبعات و خسارات ویرانگر آن جبران نگردد.
مهدی تاج متولد ۱۳۳۸در اصفهان که ۸دی۱۳۹۸ به دلیل آن‌چه بیما‌ری قلبی خوانده بود، از ریاست فدراسیون فوتبال ایران استعفا داد، اما رد پایش باز هم از فوتبال ایران پاک نشد. آن‌چه او از خود به جای گذاشت نه یک اختلاس ساده یا فساد مالی، که در حقیقت غارت تمامی دارایی‌های فوتبال ایران محسوب میشد.
مهدی تاج در ۲۱سالگی معاون بنیاد استان اصفهان بود. اینکه کدام بنیاد بود مهم نیست چون هر بنیادی که بود از نهادهای ایجادیِ پس از انقلاب محسوب میشود .
در ابتدای سی سالگی اش ، در اداره ی بازرگانی استان اصفهان مسولیت مهم داشت و به همین روش در جاهای مهم وراهبردی و اقتصادی جا داده میشد تا حالا که دیگر جای مال و ثروت و قدرت ایشان ، وجود ندارد.
از تجارت آهن و میلگرد گرفته تا ساختمان سازی در خارج از کشور و دلالی زمین و خانه و آدم در فوتبال.
مقایسه کنید ثروت این فرد را با اتهاماتی که به برخی افراد در پیش از انقلاب می زنند. ثروتی که شاه ایران را درگور می لرزاند.
در باره ی این فساد این فرد که محصول مدیریت فاسد و انحصاری است ، بیشتر بدانید:
او چنان کرد که حالا پای نهادهای قضایی هم به فدراسیون فوتبال باز شده است.
نمونه‌اش بخشی از صحبت‌های غلامحسین اسماعیلی در آخرین کنفرانس خبری‌اش است: «قرارداد آقای مارک ویلموتس از سوی سازمان بازرسی کشور بررسی شد. متوجه شدیم که برای حضور ۶۳ روزه این مربی هزینه سنگینی به کشور وارد شد و این قرارداد ایرادات و اشکالات بسیاری داشته است.
قاعدتا تصمیم مقتضی به سرعت اتخاذ خواهد شد.»
قرارداد «مارک ویلموتس»، سرمربی بلژیکی تیم ملی فوتبال ایران، نوعی غارت منابع مالی فوتبال ایران محسوب میشد.
مربی که بر اساس ارزش‌گذاری سایت «ترانسفرمارکت» ارزشی حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار دلار داشت، با قرارداد سالیانه ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار یورو به ایران آمد.
پیش از آنکه بدانیم چرا این قرارداد ناگهان جهشی چشمگیر پیدا کرده است، می‌توان خاطره‌ای از قرارداد «فرهاد کاظمی» با باشگاه سپاهان در سال ۱۳۸۳ را به یاد آورد.
فرهاد کاظمی پس از یک دوره موفقیت‌آمیز در ابومسلم، پیشنهادی از مهدی تاج رییس وقت هیات‌مدیره «باشگاه سپاهان اصفهان» دریافت کرد. «محمدرضا ساکت» که در تمام سال‌های ریاست مهدی تاج، مرد شماره دو فدراسیون فوتبال ایران بود، همان زمان به عنوان مدیرعامل پای میز مذاکره با فرهاد کاظمی نشست. اما رقم قرارداد، ۵۰ میلیون تومان، بیش از مبلغ توافق شده نگارش شد. فرهاد کاظمی از مهدی تاج این جمله را شنیده بود: «این پنجاه میلیون تومان، حق چایی ماست.» به نظر می‌رسد که واحد پولی «حق چای» به مرور زمان از ریال به یورو تغییر کرده است.
تیر ماه سال جاری قوه قضاییه دستور توقیف اموال مهدی تاج به ارزش ۲ میلیون یورو را صادر کرد. دلیل توقیف اموال رییس پیشین فدراسیون فوتبال ایران که مشتمل بر املاک او در تهران و اصفهان است، روشن شدن رقم پرداختی قرارداد مارک ویلموتس بود.
فساد مالی مهدی تاج را نه تنها در قرارداد سرمربی بلژیکی پیشین تیم ملی ایران، قرارداد غیر قانونی با موسسه «فراکاو» که مالک وب‌سایت «ورزش سه» نیز است، واگذاری بلیت فروشی تمام ورزشگاههای ایران به فلان ستاد، ناپدید کردن بیش از ۱۰ میلیون یورو از درآمدهای ایران از فدراسیون جهانی فوتبال، که حتی در فروش غیر قانونی زمین‌های مصلای تهران نیز می‌توان دید.
« یاشار سلطانی »، روزنامه‌نگاری که اسناد مربوط به فساد مدیران شهری را منتشر کرد در یکی از فاش‌گویی‌های خود در توییتر نوشته بود که مهدی تاج ۹۲۰ متر زمین خود را جنب مصلی تهران به مبلغ ۹۵۰ میلیارد تومان فروخته است؛ یعنی متری بیش از صد میلیون تومان که رقمی نجومی به حساب می‌آید.
زمینی که پنج میلیارد خریده بود!
از اصفهان هم خبر می‌رسد که بخشی از دارایی‌های پسرش علی تاج در ماه‌های اخیر به ریال و دلار تبدیل شده بود.
بخش عمده‌ای از املاک مهدی تاج در ایران به نام علی تاج یا همسرش ثبت شده است.
علی تاج دانش‌آموخته دانشگاه پدر است؛ از ۱۶ سالگی وارد بازار فوتبال و آهن شد.
هم برای سپاهان نقش مدیریت دلالی بازیکنان و مربیان را بر عهده داشت، هم از کشورهای افغانستان، پاکستان، تاجیکستان، هندوستان و ترکمنستان، «آهن قراضه» می‌خرید.
یعنی وقتی هم‌سن‌هایش در حال تحصیل در دبیرستان‌های ایران بودند، او دلالی بازیکن و آهن‌آلات می‌کرد.
«علی کریمی»، ستاره سابق فوتبال ایران، در زمان فاش‌گویی‌هایش علیه مهدی تاج، ادعا کرده بود که «آرمناک پطروسیان» دروازه‌بان ارمنستانی سابق باشگاه سپاهان، با رانت مهدی تاج در ایران و ارمنستان، دلالی «میلگرد» می‌کند.
آرمناک پطروسیان رابطه‌اش را با مهدی تاج تکذیب کرد و گفت: «ده سال است که مهدی تاج را ندیده‌ام.» دروغ هم نمی‌گفت؛ آرمناک پطروسیان با علی تاج شراکت در صادرات فولاد داشت.
آقازاده‌ای که سخنگوی قوه قضاییه از پیگیری پرونده فساد مالی‌اش خبر داده است، طی تمام سال‌های اخیر، خودش را در سایه نگه داشت. هرگز عکس و تصویری از او منتشر نشد، هیچ‌گاه در محافل عمومی نیامد، اما تاثیرگذارترین شخصیت فدراسیون فوتبال ایران بود.
«ابراهیم شکوری» بازیکن سابق باشگاه‌های سایپا و پرسپولیس، از نزدیک‌ترین دوستان علی تاج بود که به دبیرکلی فدراسیون فوتبال رسید.
«دراگان اسکوچیچ» که پس از جدایی مارک ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد، در خانه شخصی علی تاج و در حضور مدیربرنامه‌های رسانه‌ای و مدیربرنامه‌های رسمی‌اش قرارداد خود را امضا کرد.
«خبرگزاری مهر» نیز همان زمان تایید کرده بود که فقط علی تاج و مدیربرنامه‌های «اسکوچیچ» در این قرارداد نقش داشتند.
این یعنی حتی زمانی که مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال استعفا داده بود، باز هم آقازاده‌اش شخصیت‌های فوتبال ایران را مثل تکه‌های پازل کنار هم می‌چیند. اما او تخصص‌های دیگری نیز دارد.
علی تاج در ترکیه، «نفت کوره» یا همان «مازوت» ایران را می‌فروشد.
هم‌زمان در اربیل عراق، مجتمع‌سازی می‌کند.
اواخر دی سال ۱۳۹۶ «محمدرضا داورزنی» معاون وقت «وزارت ورزش و جوانان»، هیاتی ۱۹ نفره از مدیران ارشد ورزش ایران را برای افتتاح برخی از ورزشگاههای ساخت دولت ایران در عراق، به شهرهای کربلا، نجف و بغداد برد.
دولت ایران طی سال‌های اخیر در شهرهای عراق اقدام به ساخت ۱۹ مجتمع ورزشی کرد. تمامی این ورزشگاه‌ها با بالاترین و به‌روز‌ترین امکانات ساخته شده‌اند. علی تاج، یکی از پیمانکارهای این مجموعه‌های ورزشی در عراق بود.
اوکراین، یکی دیگر از مقاصد درآمدزایی‌های خانواده تاج است. علی تاج اداره یکی از شرکت‌های زیرمجموعه «فولاد متیل» در اوکراین را نیز بر عهده داردٰ؛ شرکتی که هم برای ایران تحریم‌ها را دور می‌زند و هم در صادرات فولاد کمک می‌کند.
امروز می‌توان دوباره به جمله نماینده سازمان بازرسی کل کشور در فدراسیون فوتبال بازگشت. وقتی که گفته بود این سازمان به مبالغ پایین‌تر از «میلیون دلار» ورود جدی نمی‌کند.
آن‌چه مهدی تاج و آقازاده‌اش لااقل در قرارداد مارک ویلموتس جابجا کرده‌اند، یک‌ونیم میلیون یورو بیش از ارزش واقعی برای یک سال بود. آن‌چه در فروش مازوت و قراردادهای پتروشیمی یا فولاد در ترکیه و عراق و اوکراین می‌گذرد، بحثی جداگانه است.
نویسنده: سید وحید حسینی
