اصفهان _پرسون؛شاه لولاک از آبشارهای دائمی استان اصفهان به شمار می آید اما میزان آبدهی آن در طول سال متفاوت است. در زمستان آبشار کامل یخ زده و قندیلهای زیبا و قطور یخی به ارتفاع ۷۰ متر تشکیل می‌دهد. در بهار شعبه‌ای دیگر از آبشار شاه لولاک جریان می‌یابد که ارتفاع آن نزدیک به ۹۰ متر است و آبی خروشان دارد که در نزد مردم منطقه به آبشار هولوکی، شالورا، شاهلران و شاهلورا نیز شناخته می‌شود.
آب آبشار در محلی که نزد مردم منطقه به حوض معروف است، روی زمین آرام می‌گیرد و از طریق جویبارها به سمت مزارع و درختان پایین کوه فرستاده می شود. در اطراف آبشار تعداد زیادی آبچکان نیز وجود دارد و قسمت زیرین آبشار دائمی نیز با قندیلهای عظیم آهکی به شکل باشکوهی آراسته شده و آبشار شاهلولاک از روی این قندیلهای بزرگ پوشیده از خزه پایین می ریزد و با توجه به ارتفاع زیاد آبشار، آب هنگام ریزش با هوا مخلوط شده و در برخورد با قندیلها بصورت قطرات بارانی و شبنمی ریز به زمین پاشیده می شود و این خود از جاذبه های این آبشار به شمار می آید. سطح بیرونی این قندیل ها با خزه و جلبک پوشیده شده که به زیبایی آن می افزاید. در این جا، بقایای حوض قدیمی به صورت تخته سنگ‌های بزرگ و حجاری شده به چشم می خورد و بر بدنه یکی از سنگ‌ها، کتیبه‌ای به زبان فارسی حک شده است.
مردم محلی، بیشترین استفاده را از این نعمت می برند و بیشتر آنها در روزهای تعطیل با ظرف برای بردن آبی که با لوله از دل کوه به پایین هدایت شده، صف می کشند. این آب واقعا خوش طعم و خنک است. مردم منطقه معتقدند برای سلامت بدن باید از این آب نوشید. گفته می شود دلیل نامگذاری آبشار شاهلولاک از حدیث قدسی «لولاک لما خلقت الافلاک» است. زیرا در این حدیث خداوند به پیامبر اکرم(ص) می گوید: «اگر به خاطر تو نبود آسمانها و زمین را نمی‌آفریدم».
حفره سنگی چهل دختران
قسمتی از این آبشار طبیعی به چهل دختران معروف است. چهل دختران؛ حفره‌ای سنگی است در زیر آبشار هولوکی به شکل غاری کوچک که در آن چشمه دائمی وجود دارد و درختی در آن روییده‌است. بر اساس داستان محلی، چهل دختر معصوم از ترس جان خود به این مکان پناه آوردند و در آن از صاحب لولاک دعای عاجزانه کردند که جانشان را از خطر محفوظ دارد، بدان وسیله کوه آنها را در بر گرفت و از آن پس آن مکان بسیار محترم و مقدس شمرده می‌شود.
رسم آئینی شالورا جاری
آبشار شاه لولاک در دیرباز مکانی برای یک رسم دیرینه مردم محلی چرمهین بوده است. مردم محلی و مناطق اطراف براساس یک اعتقاد کهن پس از گذشت هفتاد روز از نوروز برای تجدید دیداری در اطراف حوض قدیمی گرد هم می‌آمدند. برای برگزاری این آیین هر ساله در روز شصت و نهم سال توسط دشتبان محل فراخوان جار زده می‌شد و زمان فرا رسیدن آیین به مردم اطلاع داده می‌شد. شروع مراسم از طلوع هفتادمین روز بعد از نوروز و پایان آن با شرکت خانم‌ها در آئین دیدار از سنگی منحصربه‌فرد که نقشی خاص بر آن دیده می‌شد، انجام می‌گرفت. در گذشته این مراسم بین سه الی هفت روز به طول می‌انجامید.
این آبشار هم اکنون یکی از شش منطقه نمونه گردشگری شهرستان لنجان در استان اصفهان به شمار می آید و اطراف آن امکانات رفاهی و اقامتی وجود دارد و همچنین برای دسترسی راحت‌تر به آبشار پله‌های سنگی ایجاد شده است. با توجه به اینکه آبشار فصلی هلکی در بهار جاری می‌گردد، این روزها بهترین زمان برای بازدید از این منطقه گردشگری است.
