به گزارش پرسون؛ با این که امسال مدارس از 15 شهریور بازگشایی می شوند و کمتر از 2 هفته تا آن روز باقی مانده است اما از شور و هیجان کودکانی که خوشحال و خندان، لوازم تحریر در دست داشته باشند، خبری نیست ولی در عوض تا بخواهید در چهره پدر و مادرها نگرانی را می بینید که روزی چند بار قیمت لوازم تحریر را از فروشندگان جویا می شوند تا شاید بتوانند لوازم تحریری با کمترین قیمت تهیه کنند.
پیاده روهای دو طرف خیابان 17 شهریور بجنورد که بیشترین تعداد فروشگاه های لوازم تحریر را دارد باید این روزها شلوغ و پررونق باشد اما فقط تعداد اندکی مشتری که تنها چسب و خط کش و چند عدد مداد و خودکار در دست دارند، از فروشگاه های مختلف خارج می شوند.
یکی از شهروندان با کیسه نایلونی که چند عدد خودکار، چسب و 2 دفتر 100 برگ در آن دیده می شود از فروشگاه لوازم تحریر خارج می شود و وقتی از وضعیت قیمت ها می پرسم سری تکان می دهد و می گوید: متأسفانه سال به سال وضعیت بدتر می شود و امسال هم که با توجه به شرایط خاص، قیمت ها چند برابر افزایش یافته است.
او می افزاید: در حالی که سال گذشته قیمت مجموع لوازم تحریری را که خریدم به 80 هزار تومان رسید اما امسال برای خرید همین چند قلم خودکار، چسب و 2 دفتر 100 برگ 58 هزار تومان پرداخت کرده ام و هنوز لوازم دیگر باقی مانده است.
وی خاطرنشان می کند: با توجه به شیوع کرونا و مشخص نبودن شرایط برگزاری کلاس ها، برای خرید لوازم تحریر مردد و منتظر تصمیم نهایی دست اندرکاران در این بخش هستیم.
وی می گوید: با این که تورم 40 درصد افزایش دارد اما درآمد ما با سال گذشته فرق چندانی نیافته است و هر سال قدرت خریدمان ضعیف تر می شود و اگر این شرایط ادامه یابد سال آینده باید مانع ادامه تحصیل فرزندان مان شویم.
وی اظهار می کند: قیمت ماژیک وایت بردی که 12 تا 13 هزار تومان بود امسال به 36 هزار تومان رسیده است.
یکی دیگر از والدین نیز می گوید: خودکاری که سال گذشته 2 هزار تومان بود امسال به 5 هزار تومان رسیده است و برای خرید 4 عدد خودکار 20 هزار تومان پرداخت کرده ام.
او می گوید: سال گذشته با 100 هزار تومان تقریباً تمام لوازم تحریر مورد نیاز را خریدم اما امسال تنها 4 تکه را 100 هزار تومان خریده ام.
اما دیگر فروشگاه های لوازم تحریر یا خالی از مشتری هستند یا مشتری جویای قیمت است و دست خالی از فروشگاه خارج می شود.پس از نظرخواهی از خریداران و دیگر شهروندان در این مسیر وارد فروشگاه لوازم تحریر می شوم، با اولین سؤال، فروشنده عصبانی می شود و می گوید: «چه می خواهی بنویسی، گرانی ها علنی شده و دیگر حتی به اندازه نصف فروش سال های گذشته هم فروش ندارم».
او می گوید: هر سال، شهریور پررونق ترین ماه فروشگاه های لوازم تحریر بود اما امسال با این که 2 هفته هم زودتر مدارس بازگشایی می شود هنوز خبری از مشتری نیست و همان تعداد هم که می آیند به غیر از یکی، 2 نفر بقیه دست خالی برمی گردند.
این فروشنده که به گفته خودش به زودی مجبور به تعطیلی واحد صنفی اش می شود، اضافه می کند: در گذشته با صرف 10 میلیون تومان، مغازه مملو از جنس می شد و دانش آموزان به همراه والدین شان برای خرید می آمدند اما امسال با 100 میلیون تومان هم نصف قفسه ها خالی است.
در بین تمام این گلایه ها و حسرت هایی که می بینیم و می شنویم یک فروشنده صحبت های جالبی دارد که شنیدن آن خالی از لطف نیست.
او می گوید: قیمت لوازم تحریر به غیر از 6 ماه پیش که همراه با دیگر اجناس افزایش یافت، هیچ افزایشی نداشته است و قیمت ها با سال گذشته تفاوت چندانی ندارد.
او اضافه می کند: قیمت ها به مقدار خیلی کم افزایش یافته است به طوری که قیمت یک مداد 1800 تومانی به 2500 تومان افزایش یافته است که با توجه به تورم موجود مبلغ زیادی نمی شود.
با این حال می گوید: امسال تاکنون مشتری لوازم تحریر برای مدارس نداشتیم و فقط عمده فروش ما روزانه چند عدد چسب مایع، کاغذ کادو و خودکار است.
به گفته وی، احتمال دارد عمده خانواده ها منتظر خرید لوازم تحریر تعاونی باشند که هنوز برای خرید مراجعه نکرده اند چون هم اکنون فقط دانشجویان برای خرید دفتر یا خودکار مراجعه می کنند.
یکی دیگر از فروشندگان که او نیز از قیمت های بالای لوازم تحریر گلایه مند است، می گوید: امسال قیمت ها همراه با شیوع ویروس کرونا به شدت افزایش یافته است، به طوری که خانواده ها جرئت نزدیک شدن به لوازم تحریر را ندارند و ما همچنان منتظر مشتری تا روز بازگشایی مدارس هستیم.
