سید هادی سید افقهی در گفتگو با پرسون در تحلیلی درباره استعفا نخست وزیر لبنان گفت: چند نکته درباره این موضوع وجود دارد: تمام گروه های منتسب به جبهه ۱۴ مارس از اول اجازه ندادند این شخصیت که پاکدست و منتسب به هیچ گروهی نبوده و آمده بود با فساد مبارزه کند، کار کند. در استعفا نامه‌اش هم گفته بود: فساد حاکم بر لبنان بزرگ‌تر از دولت من بوده ولی من تلاشم را کردم. عوامل دیگری که این استعفا را تشدید کرد و تعجیل کرد: استعفاهای وزرا بود که بعضی از آن‌ها منتسب به سیاسی ۱۴ مارچ بودند.
او ادامه داد: تحریم های کمر شکن آمریکا این کشور را تحت فشار قرار داد، بانک‌ها را تحت فشار قرار دادند و نتوانستند با دلار کار کنند. کرونا هم این فشار را تشدید کرد و نگذاشت قوت اقتصادی پیدا کنند. تهدید های رژیم صهیونیستی هم بر این ماجرا افزون شد.
سید افقهی افزود: حسان دیاب، خودش هم خطای راهبردی مرتکب شد، همان زمانی که امانوئل مکرون به این کشور آمد و گفت: اصلاحات را باید زوددتر انجام دهیم با برداشتی از حرف های او فکر کرد باید انتخابات زود هنگام برگزار شود و پارلمان جدید برای رسیدگی به مردم شکل بگیرد و بدون مشورت با رییس جمهور و رییس پارلمان گفت: تا دو ماه دیگر به گروه سیاسی فرصت می‌دهیم صحبت کنند و بتوانیم انتخابات را برگزار کنیم در صورتی که نخست وزیر نمی‌تواند خود فرصتی را برای انتخابات اعلام کند.
این کارشناس مسائل بین المللی درباره فشار های خارجی چه تناسبی با این استعفا دارد خاطر نشان کرد: فشارهای خارجی که مستقیم نمی‌توانند کاری کنند در صورت لزوم از بازوهایی که در این کشورها دارند و همین فشارهای روانی و کارشکنی در کل نهاد های دولتی و نظام نفوذی دارند می‌توانند به نیات خودشان برسند. بندر بیروت که این فاجعه ملی را به وجود آورد در سال‌های سال در اختیار آن‌ها بود، حتی فضاسازی به جایی رسید که رهبران سیاسی می‌گفتند باید استعفا دهد و وقتی دید نمی‌تواند کار کند استعفا داد.
