به گزارش سایت خبری پُرسون، واقعیت این است که بازی با ملوان بدترین نمایش پرسپولیس در 5 هفته ابتدایی بود وعجیب اینکه برخلاف ادعای هاشمیان هیچ نشانه‌ای از پیشرفت در تیم دیده نشد.
5 بازی، تنها یک برد با چاشنی شانس، فقط سه گل زده و کلاً 7 امتیاز. حالا با این روند چه کسی امید دارد که مثلاً در 5هفته دوم شرایط تیم بهتر شود؟
همه می‌گویند این تیم مدافع کناری خوب ندارد، در خط حمله بازیکنان بافاصله بازی می‌کنند و در خط حمله زور تیم کافی نیست چون نفرات جایگزین یا موجود نیست یا به زمین نمی‌روند یا اصلاً سیستم تهاجمی تیم مشکل دارد. همه کاشناسان و هواداران این ضعف را می‌بینند اما کادرفنی پرسپولیس هیچ کار مفیدی انجام نمی‌دهد و بعد از 5هفته شکل حملات این تیم آن‌قدر ضعف دارد که اصلاً نمی‌توان به موفقیتش دل بست.
پرسپولیس مقابل ملوان از همان دقیقه10 تیم درمانده و مستأصل بازی‌های قبل بود که برای ساختن خلق موقعیت باید جان بدهد. در واقع از همان دقیقه10 می‌شد حدس زد که تیم هاشمیان برای بردن این بازی هم کار بسیار سختی خواهد داشت و احتمال امتیاز دادن بالاست.
البته هرچه از زمان بازی گذشت این فرضیه قوی‌تر هم شد چراکه پرسپولیس کیفیت تیم برنده را نداشت و خوش‌شانس بود که ملوان در فاز حمله آن‌قدر باکیفیت کار نمی‌کرد که ضربه مهلک را بر پیکر سرخ‌ها وارد کند.
با وجود این کافی است از مصاحبه بعد از بازی وحید هاشمیان وام بگیریم و به چند نکته مهم اشاره کنیم که مشخص می‌کند برخلاف امیدواری‌های آقای سرمربی هیچ چیز در این تیم امیدوارکننده نیست و دیگر نمی‌توان به دلخوشی‌های هاشمیان و آنچه او می‌گوید اعتماد کرد.
1- هاشمیان می‌گوید آمده بودیم تا یک بازی خوب، محکم و قلدر را انجام دهیم و به حریف هیچ موقعیتی ندهیم اما پرسپولیس مقابل ملوان نه خوب بازی کرد نه محکم و قلدر بود و اتفاقاً به حریف موقعیت گل هم داد و اگر واکنش نیازمند نبود یا حریف کمی شجاع‌تر بازی می‌کرد حالا همین یک امتیاز هم از دست رفته بود.
2- هاشمیان گفته در ایجاد فرصت گل خوب عمل کردیم اما یا ما یک بازی دیگر را دیده‌ایم یا تعریف هاشمیان از موقعیت گل چیزی دیگری است. غیر از موقعیت خوب دقیقه3 خدابنده‌لو، شوت باکیچ، تک‌به‌تک بیفوما و موقعیتی که علیپور داشت و گلر ملوان مهار کرد پرسپولیس موقعیت مهم دیگری برای گلزنی داشت که بتوان گفت موقعیت بالای 50درصدی بوده است؟ آیا خلق چهار موقعیت گل مقابل ملوان آن هم در خانه کافی است و متناسب با شأن و جایگاه پرسپولیس، کیفیت و هزینه این تیم است؟
3- هاشمیان گفته روند پیشرفت تیم خوب است و شانس گلزنی به‌وجود می‌آوریم اما واقعیت این است که پرسپولیس هر بازی پس می‌رود و هیچ خبری از پیشرفت نیست. حتی اگر بازی ناامیدکننده مقابل چادرملو را تا حدی گردن چمن خراب ورزشگاه تختی بیندازیم کیفیت پرسپولیس در شهرقدس نسبت به بازی مقابل فولاد بسیار پایین‌تر بود و این یعنی که به جای پیشرفت، این تیم دچار پسرفت شده است. در تعداد موقعیت‌های گل هم که هاشمیان دوباره اشتباه کرده و آمار نشان می‌دهد شرایط پرسپولیس در فاز حمله همچنان ناامیدکننده است.
4- هاشمیان گفته از روز اول که آمدم هدفم ارتقای کیفیت بازی تیم بوده اما انصافاً آیا این تیم بهتر و امیدوارکننده‌تر از تیم کارتال یا گاریدو بازی می‌کند؟ حالا کیفیت تیم اوسمار، یحیی و برانکو که کلاً به‌کنار، این تیم حتی به اندازه تیم گاریدو و کارتال هم فوتبال بازی نمی‌کند. دقیقاً در این 2ونیم ماه که هاشمیان آمده چه چیزی در این تیم بهتر شده؟
5- هاشمیان می‌گوید نتیجه را با فوتبال زیبا می‌خواهد اما تیمش نه زیبا فوتبال بازی می‌کند، نه نتیجه می‌گیرد و این یعنی نمایش‌های پرسپولیس و روندی که طی کرده اصلاً جای دفاع ندارد.
6- هاشمیان گفته همه چیزمان خوب است جز چمن و دوباره بحث بازی در ورزشگاه آزادی را پیش کشیده اما واقعیت این است که هیچ چیز در این تیم خوب نیست و فوتبالش هم به چمنش می‌آید. کیفیت پرسپولیس به‌خصوص در فاز حمله آن‌قدر پایین است و فوتبالی که ارائه می‌دهد آن‌قدر بی‌برنامه و بی‌هدف است که اصلاً نمی‌توان چمن بد و ورزشگاه کوچک را بهانه آورد که اگر این‌گونه بود خود بازیکنان بعد از نمایش نامیدکننده‌شان سکوت نمی‌کردند.
7- هاشمیان می‌گوید، تعویض‌های ما همیشه منطقی بوده و جواب داده است اما در بازی با ملوان هرگز این‌گونه نبود. تیم پرسپولیس در نیمه دوم هم شروع ضعیفی داشت اما مهمترین تصمیم کادرفنی بازی دادن به میلاد محمدی در پست غیرتخصصی بود که کاملاً ناکارآمد نشان داد. یاسین سلمانی و امین کاظمیان هم اصلاً در زمین دیده نشدند و کار مؤثری انجام ندادند تا سه تعویض هاشمیان کاملاً بی‌اثر باشد. عجیب اینکه با این تعویض‌ها حتی شکل بازی تیم بدتر هم شد و بی‌برنامه‌تر و بی‌نظم‌تر به کارش ادامه داد.
8- هاشمیان می‌گوید اگر در نیمه دوم بازی آشفته و ضعیفی انجام می‌دادیم حرف شما (خبرنگاران) را قبول داشتم اما در واقع نمایش نیمه دوم پرسپولیس حتی بدتر از نیمه اولش بود و این یعنی که بین دو نیمه هیچ تفکر و ایده نویی وجود نداشته و تغییرات هم که مشخصاً جواب نداده است. شاخص سنجیدن این مهم همان تعداد موقعیت‌های گل می‌تواند باشد که در نیمه اول 2موقعیت و در نیمه دوم نیز به همین اندازه بود. ضمن اینکه حتی برخلاف بازی با چادرملو، پرسپولیس نتوانست در بیست دقیقه پایانی فشار حداکثری روی دروازه حریفش وارد کند و به هیچ وجه بوی گل نمی‌داد.
9- هاشمیان می‌گوید تا سوت پایان کار خودمان را می‌کنیم و سازمان تیم بهم نمی‌خورد. سؤال اینجاست که این سازماندهی مثالزدنی که هاشمیان از آن به‌عنوان نقطه مثبت تیمش یاد می‌کند دقیقاً چه مزیتی در مسابقه دارد؟ این چه جور سازماندهی است که هیچ کس از شکل بازی تیم تمجید نمی‌کند و پرسپولیس نتوانسته هیچ‌کدام از هوادارانش را امیدوار کند؟ این چه سازماندهی است که تیم برای ساختن موقعیت گل زجر می‌کشد و هر هفته در این زمینه پسرفت می‌کند؟ هاشمیان از کدام سازماندهی حرف می‌زند که هیچ نمودی در فوتبال تیمش ندارد؟
منبع: فرتاک نیوز
