به گزارش سایت خبری پُرسون، در روزهایی که نگاه‌ها به تغییر احتمالی مدیریت شرکت پرسی ایران‌گاز دوخته شده، یک نکته کلیدی نباید فراموش شود: این جابه‌جایی، تنها تعویض یک مدیر نیست، بلکه انتخاب مسیر آینده شرکتی است که روزگاری در صدر بازار گاز مایع کشور ایستاده بود.
بررسی عملکرد سال گذشته نشان می‌دهد که اگرچه در سال ۱۴۰۳ نرخ گاز مایع سه مرتبه افزایش یافت و سود مقطعی برای شرکت به همراه داشت، اما به‌تبع آن، بخشی از بازار به آرامی از دست رفت. آمارهای فروش پنج‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ حاکی از کاهشی قابل توجه است؛ برخی منابع از افت حدود ۴۰ درصدی خبر می‌دهند که زنگ خطری جدی برای جایگاه این برند قدیمی محسوب می‌شود.
پرسی ایران‌گاز در سال‌های گذشته از فرصت‌های مهمی برخوردار بوده؛ از جمله زیرساخت‌های لجستیکی گسترده، ثبت شرکت در کشورهای منطقه، و امکان ورود به بازارهای صادراتی. با این حال، به دلایل مختلف، این فرصت‌ها به نتیجه نرسیده‌اند و رقبای بخش خصوصی توانسته‌اند در همین بازه زمانی، صادرات خود را توسعه دهند.
در فضای رسانه‌ای و صنعتی، گمانه‌زنی‌هایی درباره گزینه‌های احتمالی مدیریت آینده شرکت مطرح شده که برخی از آن‌ها، از منظر سابقه و تجربه، با پرسش‌هایی همراه است. شنیده‌ها حاکی از آن است که برخی اسامی بدون تجربه موفق در این حوزه، در فهرست پیشنهادها با دخالت برخی از نمایندگان قرار گرفته‌اند. منابع غیررسمی همچنین از نقش‌آفرینی برخی افراد نزدیک به ساختار مدیریتی فعلی در این فرآیند خبر می‌دهند.
امروز پرسی ایران‌گاز بیش از هر زمان دیگری نیازمند انتخابی شایسته، با تجربه، حرفه‌ای، شفاف و جسورانه است؛ تصمیمی که بتواند نه‌تنها بازار داخلی را بازسازی کند، بلکه ظرفیت صادراتی ایران در حوزه گاز مایع را تثبیت نماید.
در این مسیر، هوشیاری مدیران شستا، تاپیکو و دستگاه‌های نظارتی نسبت به سلامت روند انتخاب مدیر آینده، یک ضرورت جدی است. شفافیت، شایسته‌سالاری و دوری از انتصابات محفلی، مهم‌ترین گام برای بازگرداندن پرسی ایران‌گاز به جایگاه شایسته خود خواهد بود.
منبع: پُرسون
