• نام عکاس: سجاد کاظمی
• شماره گزارش: 403608
• جمعه 10 تیر 1401
• 1010

مهراب کوه دلفان ، کوهی پر از رمز و راز و افسانه ای

صخره های سر به فلک کشیده مهراب، چون اسیران به زنجیر کشیده ای است، که به امر سلطانی قهار به نظام ایستاده اند.این کوه، چون صورت فلکی دو پیکر، از دو نیمه مهراب کوچک و مهراب بزرگ شکل گرفته است، که هر کدام پوشیده شده است ازدرختان کهنسال سبز قبایی چون گردو، سماق، زالزالک، آلو، انگور ، انجیر ، سیب و گلابی هست.کوه مهراب با وجود غارهای تنگ قلا، داله لان، غار باغ سیری جان و دهها غار کوچک و بزرگ دیگر از ایران باستان جایگاهی برای اختفای گنجینه سلاطین و محلی برای دامداران رهگذری بوده و همواره حافظ جان و مال مردم دره مهرگان بوده است.دل صخره های سر به فلک کشیده آن که در زبان این دیار تاپو نامیده می شود، محل نگه داری آذوقه مردمان این منطقه وکوچندگانی بوده، که قدمت آن به هزاره های پیشین و مردم غار نشین می رسد.همچنین بلندترین آبشار شهرستان دلفان نیز در دامنه کوه مهراب واقع شده است. این آبشار که در زبان این دیار به آن داله لانه (آشیانه عقاب ها) گویند با ارتفاع یکصد متر زیبایی این کوه را دو چندان نموده است.