سعید حجاریان

یک فعال سیاسی گفت: «افرادی امثال حجاریان و تاجزاده و طیف‌های دنباله‌روی آنها گفتمان‌شان نخ‌نما شده است و موضوع تازه‌ای برای گفتن ندارند. آنها تصور می‌کنند می‌توانند بر آینده سرمایه‌گذاری کنند اما به آنها می‌گوییم شتر در خواب بیند پنبه‌دانه.
تندروی‌های امثال حجاریان در گذشته، باعث شده تا بارها اصلاح‌طلبان رادیکال، بی منطق و حامی اردوکشی‌های خیابانی خشن شناخته شوند. او سال‌هاست از انتخابات عبور کرده و آن را بی ثمر می‌داند. حالا هم با پیشنهادی بازگشته که نشان می‌دهد باز هم از مسیر تندروی دنبال کار سیاسی است.
جمهوری اسلامی مانند هر نظام سیاسی دیگری، خود را نمایندۀ اکثریت مردم و در نتیجه نظامی قانونی و مشروع می‌داند که اوامرش باید مطاع باشد. شاهد و قرینه‌ای که برای اثبات برخورداری نظام از حمایت اکثریت مردم معمولاً ارائه شده است، حضور بیش از نیمی از واجدان شرایط رأی دادن در انتخابات مختلف بوده است.
ادبیات این روزهای حجاریان در مصاحبه با روزنامه اعتماد یاد به کارگیری القاب ناشایست او به جریان‌های سیاسی در روزنامه صبح امروز در زمستان سال ۷۷ را زنده می کند که جریان‌های سیاسی را به چهار دسته راست سنتی - مدرن و چپ سنتی- مدرن تقسیم کرده بود و افراد صاحبنام و خدوم انقلاب و یاران صدیق امام راحل را که دارای مسئولیت‌های کلان حکومتی بودند، در زمره راست سنتی که لفظ زشت «فاشیسم» را برای این شخصیت‌ها به کار می‌بردند.
نگرانی روزنامه دولت از پیشنهاد حجاریان برای استعفای رئیسی

این دولت که پای کار است، چرا باید برود؟

روز گذشته گفت‌وگویی از سعید حجاریان در روزنامه اعتماد منتشر شد که جز پیام یأس برای بدنه اجتماعی، ناتوانی از کنش سیاسی و امتناع تأثیرگذاری کنشگران اصلاح‌طلب بر عرصه عمومی معنای دیگری نداشت. با این همه، «مغز متفکر» جریان اصلاحات، به جای نگریستن در آینه و دقت در این مسأله که براستی دلیل عبور مردم از این جریان سیاسی چیست، راهکاری محیرالعقول پیشنهاد کرد: استعفای دولت سیزدهم!