پشت پرده رأی اعتماد به سومین گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش

به گزارش سایت خبری پرسون، سرانجام سومین گزینه پیشنهادی دولت برای تصدی وزارت آموزش و پرورش از نمایندگان مجلس رأی اعتماد گرفت، دلایلی و نشانه‌هایی وجود داشت که انتخاب وی را زیر سوال می‌برد و وضعیت نگران کننده‌ای را در خصوص نتیجه انتخاب یک مسئول برای وزارتخانه مهمی چون آموزش و پرورش را ایجاد می‌کرد.

اول این که یوسف نوری با رزومه‌ای که ارائه کرد، جنجال بسیاری ایجاد و ثبت کرد. وی در کارنامه خود از رفتن به سفر اربعین و یا صعود به قله دماوند گفته بود و همین کافی بود تا سطح وزیر پیشنهادی حداقل در ارائه رزومه مشخص و مهر تائیدی بر عدم کفایت وی باشد.

موضوع بعدی این است که در سایه رابطه دولت و مجلس که ناگهان سرد شد، رأی اعتماد به یوسف نوری دور از دسترس بود، این تصور وجود داشت که این موضوع به دعوای میان این دو نهاد تبدیل و تکلیف آن به زودی مشخص نشود.

هر چند به نظر می‌رسید یوسف نوری نیز در سطح سه گزینه پیشنهادی قبلی وزارت آموزش و پرورش است و رأی اعتماد به وی بعید است، اما در نهایت نظر مثبت نمایندگان مجلس را جلب کرد، اما در این میان چه اتفاقی رخ داد که تصدی وزارت را برای این شخص تسهیل کرد.

اخبار غیررسمی حاکی از نفوذ یک نماینده مجلس در انتخاب وزیر آموزش و پرورش در دولت جدید است. حمیدرضا حاجی بابایی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی در دولت احمدی نژاد وزیر آموزش و پرورش بود. گفته می‌شود این شخص مهمترین نماینده‌ای است که در انتخاب و رأی اعتماد به یوسف نوری نقش داشته و تحت تأثیر نفوذ وی وزیر فعلی به این مقام رسیده است.

یک رسانه تصویری قدیمی از این دو شخص منتشر کرده و مدعی است که آنها دوستان صمیمی یکدیگر هستند، همین موضوع نیز سندی بر نفوذ این نماینده مجلس در انتخاب وزیر فعلی آموزش و پرورش است.
لابی و نفوذ برای انتخاب یک مقام آن نیز برای جایگاهی مانند وزارت آموزش و پرورش موضوع کم اهمیتی نیست، به ویژه که این اقدام از سوی نماینده مجلسی رخ می‌دهد که خود را انقلابی و معتقد به اصول می‌داند.

این مسئله وقتی مهم‌تر می‌شود که به بحث نظارت و اختیارات مجلس در قبال وزرا اشاره کنیم. آیا در صورت عملکرد ضعیف این وزیر، آقای نماینده یک بار دیگر با لابی مانع سوال و یا استیضاح وی خواهد شد آن نیز وزیری که در سرنوشت میلیون‌ها دانش آموز و معلم موثر است. این سوال با اهمیتی است که نمایندگان مجلس انقلابی باید به آن پاسخ دهند.