«پدوفیلی» همان معنای تمایل و تصورات جنسی نسبت به کودکان را در خود مستتر دارد. مفهومی که فرد تمایلات خود را به صورت آزار و تمایل جنسی به کودک عملی می‌کند.
به گزارش سایت خبری پرسون، نا آگاهی و عدم سواد کافی در زمینه استفاده از تکنولوژی و فرهنگ عقب افتاده از تربیت فرزند، کودکانی قربانی می‌شوند که نفس جسم آنها پایدار است، اما نفس روان این کودکان دچار آسیب می‌شود. مجله پرسون و مطالب حوزه خانه داری آن را نیز از دست ندهید. مطالب خانه داری مجله پرسون، بهترین اطلاعات برای موفقیت در خانه داری است.
پرسون در پرونده ویژه پیش رو این بار به سراغ مریض‌های پدوفیلی و خانواده‌های ناآگاه می‌رود.
هر از گاهی که اخبار تکان‌دهنده آزارهای جنسی کودکان در رسانه‌های مختلف منتشر می‌شود تا مدت‌ها آثارش بر ذهنمان باقی می‌ماند و این پرسش در ذهنمان جولان می‌کند که چطور فرد مجرم توانسته کودک یا کودکان مظلوم را این گونه آزار دهد؟
چطور والدین کودک می‌توانند با چنین سانحه غم‌انگیزی کنار بیایند؟ ده‌ها پرسش این چنینی که پاسخ به برخی از این پرسش‌ها دشوار و پیچیده است و پاسخ برخی دیگر نیاز به آگاهی و اطلاع‌رسانی دارد.
«پدوفیلی» همان معنای تمایل و تصورات جنسی نسبت به کودکان را در خود مستتر دارد. مفهومی که فرد تمایلات خود را به صورت آزار و تمایل جنسی به کودک عملی می‌کند.
که چرا پدوفیل‌ها کودکان را مود تجاوز قرار می‌دهند، متعدد است؛ برخی از افراد ماهیت تجاوز را از رفتار والدین خود می‌آموزند؛ آنها ابتدا تکرر اعمال متجاوزانه به حقوق یکدیگر را در محیط خانواده می‌آموزند و به این ترتیب تجاوز برایشان امری عادی محسوب می‌شود.
افرادی که در چنین خانواده‌هایی تربیت می‌شوند، در واقع متجاوز بودن را انتخاب می‌کنند، آزار به دیگران را روندی طبیعی در نظر می‌گیرند؛ در این حالت آگاهی آنها در مورد قبح این عمل به پایین‌ترین حد خود می‌رسد.
توانایی‌های همدلی ذاتی افراد متجاوز با دیگران به دلیل کسری حس همدردی، آسیب‌های مغزی و یا به خاطر تجربیات کودکی، هرگز به درستی شکل نمی‌گیرد؛ این افراد نمی‌توانند به افراد دیگر به چشم انسان عادی نگاه کنند، بلکه تصمیم می‌گیرند تا با آنها به عنوان اشیاء رفتار کنند. متجاوزان طعمه‌های خود را تنها به عنوان ابزاری برای لذت تصور می‌کنند، گویی که قربانی یک انسان مستقل نبوده و زندگی بی اهمیتی دارد.
در حال حاضر کودکان کشور در معرض خطر آزار جنسی اینترنتی از سوی هزاران پدوفیل (افرادی با میل جنسی به کودکان) قراردارند.
خانواده‌های ناآگاه به راحتی عکس‌های لخت کودکان خود را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند و قربان صدقه دست و پای تپلی و زیبای کودکان خود می‌روند. غافل از این که پدوفیل‌ها در کمین کودکان آنها هستند. شاید بگویید که صفحه ما شخصی است و نزدیکان خانواده تنها دنبال کنندگان صفحه شما هستند. اما متاسفانه باید آگاه باشید که پدوفیل‌ها امکان دارد از نزدیک ترین افراد خانواده باشند و گاهی تشخیص این افراد دشوار است.
به طور کلی، چه دلیلی دارد که والدین عشق به کودکان خود را در صفحه‌های مجازی به نمایش بگذارند؟ آیا نباید این حق را به کودکان خود دهند که در آینده فرزندشان انتخاب کند که تمایل به حضور در صفحه‌های مجازی را دارد یا خیر؟ آیا والدینی که کودکان خود را در معرض نمایش در صفحه‌های مجازی نمی گذارند، فرزند خود را دوست ندارند؟
برای آگاهی بیشتر در این خصوص با پرونده ویژه پیش رو پرسون همراه باشید.
