«مدرسه سینما»؛ طرح خوبی که در حد حرف باقی ماند...

یک کارگردان گفت: طرح مدرسه سینمای جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، ایدۀ بی‌نظیری بود که می‌توانست الگویی برای بقیه شهرها باشد؛ بچه‌ها می‌توانستند از این مدرسه استفاده کنند و اساتید خوبی هم آمادگی همکاری داشتند اما متأسفانه حمایتی از بالا صورت نگرفت و فقط در حد حرف باقی ماند.

به گزارش پرسون؛ دومین گفت و گوی اینستاگرامی سی و سومین جشنوارۀ بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، با حضور لیلا پرویزی، عضو هیأت علمی دانشگاه سپهر اصفهان با موضوع «چالش انتخاب داوران کودک و نوجوان در ادوار مختلف جشنواره» برگزار شد.

پرویزی، سخن خود را با بیان اینکه «سینما مقوله جذابی برای کودکان و نوجوانان و خانواده‌های آنهاست» شروع کرد و گفت: طبیعتا وقتی مقوله انتخاب و داوری به سینما اضافه می‌شود، بر جذابیت آن می‌افزاید و این یک ایده‌آل است که کودکان و نوجوانان ایران و جهان موفق به استفاده از جشنواره و داوری در شهرهای خود باشند.

وی ادامه داد: اعتقاد من این است که اگر در زمینه انتخاب داوران کودک و نوجوان اطلاع‌رسانی دقیق داشته باشیم با آمار شگفت‌انگیزی از داوطلبان مواجه می‌شویم. واقعیت این است که شرایط فیزیکی و برگزاری جشنواره در اصفهان زیرساخت‌های لازم را برای حضور کودکان شهرهای دیگر ندارد. اگر جشنواره کودک و نوجوان را مانند جشنواره فجر به سراسر کشور منشعب کنیم قطعا شاهد حضور و استقبال عده زیادی از کودکان خواهیم بود.

این مدرس دانشگاه، با اشاره به اینکه امسال با توجه به کرونا، قرار است کودکان سرتاسر ایران امکان تماشای آنلاین فیلم‌های جشنواره را داشته باشند، تصریح کرد: معتبرترن جایزه این جشنواره، جایزه‌ای است که از دست داوران کودکان و نوجوانان به فیلمساز داده می‌شود. امسال فیلم ویدئویی و فیلم سینمایی برای بچه‌ها به دو بخش تقسیم می‌شود. اینکه فیلم‌های ویدئویی و کوتاه قرار است به صورت آنلاین پخش شود جذاب است اما سینمای ایران قطعا از حضور نداشتن داوری کودک و نوجوان در سینما ضربه می‌خورد چون فیلم ها از دید مخاطب خودشان بررسی نمی‌شوند و بخش مهمی از داوری آن گرفته می‌شود. معتقدم باید تعدادی از بچه‌ها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی حتما در سینما حضور پیدا می‌کردند که اکنون این امکان حذف‌شده و جایزه معتبری مثل جایزه داوری کودک و نوجوان را از دست‌داده‌ایم.

پرویزی در خصوص آموزش داوران کودک و نوجوان گفت: بنده با آموزش داورها مخالفم چون وقتی از کودک و نوجوان قضاوت می‌طلبیم، متخصص نیاز نداریم. اگر من دست اندرکار بودم تلاش می‌کردم تا تمام کودکان و نوجوانان را به تماشای فیلم ها بنشانم و احساسات و نتیجه را حین تماشای فیلم در آن‌ها بررسی کنم. در دو سال اخیر، ما بچه‌ها را به طور فشرده با سینما آشنا و بعد از جشنواره، رها کردیم؛ این در حالی است که بچه‌ها بعد از جشنواره به پیگیری بیشتری احتیاج دارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه سپهر اصفهان خاطر نشان کرد: ما باید باور داشته باشیم که این کودکان آینده سازان سینمای ایران هستند و لازم است بعد از اتمام داوری جشنواره، بیشتر با آن‌ها کار کنیم.

وی با اشاره به طرح «سینما مدرسه» توضیح داد: قرار بود مدرسه سینما، یک ایده مستمر باشد و در نتیجه آن، اگر هنرجویان این مدرسه سینماگر نمی‌شدند، حتما آدم‌های موفقی در رشته‌های دیگر می‌شدند. نگاه ما به مدرسه جایی برای آموختن در سطح‌بندی‌های مختلف است و هر دانش‌آموزی در نهایت به یک فارغ التحصیلی می‌رسد، ولی اتفاقی که برای بچه‌های مدرسه سینما در دو سال اخیر افتاد تنها شرکت در یک آزمون سخت، شرکت در کلاس‌های فشرده و در نهایت رها شدگی بود.

پرویزی تصریح کرد: مدرسه سینما ایده بی‌نظیری بود که می‌توانست الگویی برای بقیه شهرها هم باشد؛ کودکان و نوجوانان به صورت خودجوش می‌توانستند از این مدرسه استفاده کنند و اساتید خوبی هم آمادگی همکاری داشتند، اما متاسفانه حمایتی صورت نگرفت و فقط در حد حرف باقی ماند.

این کارگردان افزود: طرح مدرسه سینما برای شهرداری هزینه چندانی نداشت چرا که شهرداری اماکن خود را دارد. یک جلسه اکران فیلم برای کودکان و نوجوانان و یک استاد خوب در هفته، هزینه زیادی ایجاد نمی‌کرد که بگوییم این طرح به خاطر مشکلات مالی ادامه پیدا نکرد. به نظر من، مسائل مالی بیشتر بهانه هستند. رغبتی به ادامه این مسیر نبود و کسی هم مسئولیتی قبول نکرد.

وی ادامه داد: هر اتفاقی که برای این کشور بیفتد از مقطع کودکی شروع می‌شود، به همین دلیل من همیشه و بدون هیچ حاشیه‌ای تلاش کرده‌ام جایی که اسم کودک و نوجوان به میان می‌آید، فعالیت‌های دیگر را برای رسیدگی به این موضوع رها کنم.

این مدرس دانشگاه خاطر نشان کرد: نسل جدید، قوی‌تر از نسل‌های گذشته است چون کودکان این نسل به امکاناتی متصل هستند که این امکان را ایجاد کرده تا آن ها تمام فیلم‌های روز جهان را ببیند. بچه‌های این نسل، اکثرا به زبان خارجی مسلط هستند و فیلم‌های خوب جهان را هم با زبان اصلی می‌بینند.

پرویزی یادآور شد: نسل جدید اهل تفکر است ولی تشنگی ندارد در حالی که همین تشنگی باعث پویایی و تلاش نسل قبل برای رسیدن به اهدافشان بود. آماده بودن امکانات، تشنگی و رغبت را از نسل جدید گرفته به همین دلیل معتقدم اگر این نسل به خوبی هدایت شود، به موفقیت‌های زیادی دست خواهد یافت و برعکس اگر رها شود، به وضعیتی بسیار بد و نگران کننده‌ای خواهد رسید.

وی با اشاره به ویژگی سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان که دخیل کردن جامعۀ آماری بالایی از کودکان و نوجوانان کشور برای داوری فیلم های جشنواره است، گفت: این داوران رودهایی هستند که از سرچشمه‌ها جریان می‌گیرند و مسیر سبزی را برای کشور ایجاد می‌کنند. خواهش من این است که این سرمایه ها را بعد از جشنواره رها نکنید.

207426