بنا بر اخبار رسیده، «شاخار یوسف زاده» به «اتهام» درز دادن اطلاعات مهم از اماکن نظامی و امنیتی و فرماندهان اسرائیل به منابع اطلاعاتی ایرانی، طی یک سانحه ساختگی در داخل یکی از پادگان‌های اصلی امان کشته شده است.
شاخار یوسف زاده، از ساکنان ایرانی الاصل در سرزمین‌های اشغالی بود که در زمان مرگ، معاونت فرماندهی یکی از واحدهای امان را برعهده داشت.
یوسف زاده که در منابع عبری از وی با نام «شاخار زاده» یاد می شود، فرزند اسحاق و تمر خیا (با نام سابق زری) بود که پدر و مادرش در دوران کودکی (پدر در ۴ سالگی و در سال ۱۹۵۰ و مادر در ۸ سالگی رد سال ۱۹۵۸) به فلسطین آمدند و در شهر خولون (اطراف تل آویو) ساکن شدند. شاخار که دومین فرزند خانواده بود نیز در تاریخ ۲۶/۱۲/۱۹۷۴ در همین شهر متولد و بعدها در محله «نوه ارازیم» خولون ساکن شد.
وی که در ابتدا علاقه به ورزش فوتبال داشت، مدتی در حوزه مدلینگ فعالیت کرد و سپس در تاریخ ۱۱/۸/۱۹۹۳ برای طی دوره سربازی به ستاد امان (واحد اطلاعات ارتش) رفت و پس از مدتی به واحد «تِلِم» منتقل شد که مسئولیت آن، تامین زیرساخت، پشتیبانی و انتقال پایگاههای مخفی امان به منطقه نِگِو(نقب) است.
در همین دوره بود که با همسرش (سیوان) آشنا شد و اندکی بعد با هم ازدواج کردند. همسر وی بعداً از ارتش خارج شد و آنها چند سفر خارجی ازجمله به آمریکا و تایلند هم داشتند.
وی سه سال پس از ورود به ارتش، از ناحیه کتف دچار مشکل شد و امکان حضور در فعالیات‌های عملیاتی از دست داد و برای همین به یگان لجستیک رفت.
این یگان وظیفه تامین خودرو و راننده برای واحدهای مختلف در عملیات ها را برعهده دارد و یکی از پر مراجعه ترین بخش‌های امان محسوب می شود.
بنا بر این گزارش، بیشترین محل تردد شاخار یوسف زاده به دو پایگاه مهم امان (از میان ۴ پایگاه اصلی) یعنی «گالیلوت» و «صنیفیم» بوده است.
پایگاه گالیلوت یکی از پایگاه های اصلی امان است که ستاد واحد ۸۲۰۰ در آن استقرار دارد و پایگاه صنیفیم هم در اورشلیم(قدس اشغالی) واقع شده که بخش بزرگی از واحد ۸۲۰۰ در آنجاست. واحد ۸۲۰۰ مهمترین و بزرگترین بخش امان است که وظیفه جمع آوری اطلاعات را برعهده دارد.
شاخار یوسف زاده در زمان مرگ، معاونت فرماندهی واحد خودرویی را برعهده داشت و ارتباطات گسترده ای با بسیاری از فرماندهان و اعضای عالیرتبه ارتش بخصوص در امان داشت.
امان به عنوان معاونت اطلاعات ارتش، یکی از مهمترین سازمان های اطلاعاتی در ساختار اسرائیل محسوب می شود.
به گفته «گ.ف» یکی از دوستان نزدیک شاخار، وی چند ماه پیش از حذف فیزیکی‌اش و پس از ۲۷ سال حضور در این سیستم امنیتی گفته بود: «مشغول کار بزرگی هستم که در صورت موفقیت، دیگر در ارتش نخواهم ماند.»
شاخار یوسف زاده نهایتاً در تاریخ ۱۶/۱۱/۲۰۲۰ بر اثر یک سانحه مشکوک در یکی از پایگاههای امان کشته شد که بر اساس اطلاعیه کوتاه ارتش در این باره، مبنی بر اینکه «وی در یکی از پایگاه های مرکزی امان فوت کرده»، محل قتل وی باید یکی از دو پایگاه گالیلوت یا صنیفیم باشد.
در سانحه فوق به هیچ فرد دیگری بجر شاخار یوسف زاده آسیبی نرسید و ارتش نیز برخلاف روال سابق خود که در موارد مشابه، بیانیه اطلاع رسانی را با فاصله دو یا سه روز منتشر می کرد، بلافاصه اطلاعیه داد که همین سرعت عمل و بیانیه فوری به شائبه آماده بودن بیانیه و مشکوک بودن مرگ یوسف زاده افزود.
شاخار یوسف زاده در قبرستان نظامی خولون دفن شد و به بهانه کرونا، اجازه حضور جمعیت در مراسم تدفین او نیز داده نشد.
از وی ۳ فرزند به نام های یوناتان، رافائل و دانیلا به جا مانده است.
مرگ مشکوک شاخار یوسف زاده نگرانی بسیاری از همکاران او را در پی داشت.
سانسور قدرتمند در اخبار نظامی و امنیتی، اجازه انتشار اخبار بیشتر -جز آنچه به صورت رسمی توسط دستگاههای صهیونیستی اعلام می شود- را نمی دهد و بسیاری از مرگ های مشکوک در نهادهای امنیتی و نظامی اسرائیل لااقل تا مدتها پنهان می ماند.
