به گزارش سایت خبری پرسون، از آنجایی که او می‌ترسید با آب و صابون باعث بیماری شود، بیش از ۶۰ سال حدوداً حمام نکرد. یعنی تا اندکی قبل از مرگش در ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲.
ادعا شده بود که او پس از یک دلشکستگی گوشه شین شده است. او مجرد بود، گوشت حیوانات مرده‌ای را که پیدا می‌کرد می‌خورد، از گودال‌ها آب می‌نوشید.
او یک پیپ داشت که از یک زانویی سه اینچی لوله‌کشی آب درست شده بود و با فضولات حیوانات پک می‌زد.
در سال ۱۳۹۲ آزمایش‌های مختلفی توسط یک دانشیار انگل‌شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران به منظور شناسایی آلودگی‌های انگلی روی او انجام شد و با وجود مواجهه با مواد غذایی آلوده و محیط زندگی کاملاً غیر بهداشتی به هیچ‌یک از عفونت‌های انگلی آلوده نشده بود. همچنین نتایج به دست آمده از هپاتیت B و C و ایدز او را نیز منفی گزارش شده بود.
او در سوراخی که خودش ساخته بود زندگی می‌کرد.
او با وجود سبک زندگی غیربهداشتی تا سن ۹۴ سالگی زندگی کرد و چند ماه پس از حمام برای اولین بار پس از ۶۰ سال پس از ترغیب اهالی دژگاه واقع در جنوب استان فارس در یک آبان ۱۴۰۱ درگذشت. از او در حال کشیدن چندین سیگار در یک زمان عکس گرفته شد و از آب، غذا و سایر مایحتاج اولیه‌ای که به او پیشنهاد می‌شد امتناع می‌کرد. تلاش‌ها برای مراقبت از او، حتی او را ناراحت می‌کرد.
در سال ۲۰۱۴، او ادعا کرد که بیش از ۶۰ سال است که شسته نشده است. او معتقد بود که “پاکیزگی باعث بیماری می‌شود!”
زندگی عجیب آقای عمو به کارگردانی جمشید خاوری، فیلم مستندی دربارهٔ او است که در هفتمین دوره جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد.
منبع: یک پزشک
