به گزارش پرسون از لرستان، یاسر نظری چگنی، کارشناس ارشد حقوق، جزا و جرم شناسی، نوشت: جامعه ما بارها رکود و تورم فاجعه انگیز را تجربه کرده است و هم اکنون هم در حال تحمل آثار این رکود و تورم هاست که این مسئله با سو مدیریت رابطه ای مستقیم و انکار ناپذیر دارد.
وضعیت معیشتی مردم به پائین ترین سطح خود در مقایسه با چند دهه گذشته رسیده است، ارزش پول ملی به پائین ترین سطح در طول تاریخ ایران تنزل و در رده بی ارزش ترین پول های دنیا قرار گرفته است، بی عدالتی در توضیع ثروت و امکانات کاملا مشهود است، امید به زندگی و آینده به طرز غیر قابل قبولی نزد اقشار مختلف جامعه کاهش پیدا نموده است، مردم شرایط روحی و روانی ایده‌آلی ندارند، آستانه تحمل آنها به طرز فجیعی کاهش یافته، پرخاشگری و بی حوصلگی موج می زند، و با بحران پیری جمعیت کشور و تهدید جدی کمبود نیروی کار فعال در آینده نه چندان دور مواجه هستیم.
میزان استخراج و بهره برداری از منابع طبیعی مانند نفت و معادن هر روز در حال افزایش است، بی اعتمادی در جامعه در سال های اخیر نسبت به دولتمردان در مقایسه با گذشته به بالاترین سطح رسیده است، اکثر صنایع و کارخانجات با چند دهه سابقه فعالیت هم اکنون تعطیل هستند.
تخریب جنگل ها و محیط زیست روندی صعودی دارد، وکرامت انسانی زمانیکه زنان و مردم همچون بازیکنان فوتبال در محوطه 18 قدم شانه به شانه هم برای گرفتن سهمیه مرغ یخ زده که در هوا موج میزد به هوا برخاستند و چادر زن محجبه کف خیابان افتاد یا زمانیکه مشغول بیرون اوردن همین سهمیه مرغ یخ زده از داخل جدول کنار خیابان بود لگدمال شد.
هر روز شاهد درخشش نخبگان جوان و دانشمندان عزیز کشورمان در ساخت تجهیزات مورد نیاز کارخانجات، صنایع گوناگون، پزشکی و به تبع آن قطع وابستگی به واردات و صرفه جویی ارزی هستیم، شعار خودکفایی سر میدهیم اما سالانه با کسری بودجه مواجه ایم و مشکلات اقتصادی حادتر از قبل شده است.
بر اساس آمار منتشر شده از منابع معتبر مانند ثبت احوال شاهد کاهش آمار ازدواج و افزایش طلاق در سطح جامعه هستیم.
هر روز شاهد افزایش میزان قاچاق مواد مخدر و تعداد معتادین هستیم تا جایی که مصرف
مواد مخدر و روان گردانها به سنین پائین سرایت نموده و امروز بیشترین جامعه آماری معتادین در برگیرنده جوانان و نوجوانان است.
اینها چیزی نیست جز نتیجه سیاست های غلط دولتمردان بی دردی که وظایف ذاتی خویش در قبال خدمت مخلصانه به مردم که همانا تحقق آرمان های انقلاب است را فراموش کرده اند.
تضییع بیت المال، نادیده گرفتن حقوق عامه، ظلم و بی عدالتی درحق مردم چه از طرف حکومت اسلامی و چه از طرف حکومت سلطنتی نتیجه اش ایجاد نارضایتی در بین آحاد جامعه است چیزی که امروز با آن مواجه ایم.
چرا دولتمردان ما در امر خدمت به مردم و حفظ بیت المال به مسلک و منش شهدای سرافرازی همچون سردار سلیمانی و شهید باکری رجوع نمیکنند و هر روز بیشتر از گذشته موجبات نارضایتی مردم را فراهم میکنند؟
تا چه زمانی مادری که پس از 3 دهه از پایان جنگ هنوز منتظر جنازه پسر 16 ساله شهیدش است باید هر شب در قاب رسانه ملی نظاره گر اخبار و برگزاری جلسات محاکمه اختلاس گران، مفسدان اقتصادی و چپاولگران چند صد میلیاردی بیت المالی باشد که بعد از شهید شدن پسر ایشان چشم به جهان گشوده‌اند؟
تا چه زمانی مردم باید تاوان مدیران فاسد و رانتخوار را بدهند و قربانی برنامه ها و سیاستهای غلط باشند؟
چرا بعد از چهل سال هر روز باید شاهد افزایش مدیران اختلاسگر، رانتخوار و غارتگران بیت المال باشیم؟
در پایان عرایضم هدف از بیان درد و رنج های چندین و چند ساله مردم عزیز ملتم ایران، صرفا این است که آن کسانی که میتوانند در راستای مرتفع شدن مشکلات مردمی قدمی بردارند کوتاهی نکنند، چرا که فرصتی برای فرصت سوزی نمانده است.
ای که دستت میرسد کاری بکن!
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.