پرونده ویژه پرسون؛ بررسی معضل کار در سنین کم/ بخش هفتم

از کودکان کار پنهان چه می‌دانید؟

به گزارش سایت خبری پرسون، براساس آمار سازمان جهانی کار، بیش از ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در سراسر جهان زیر سن قانونی کار می‌کنند. در ایران آمار دقیقی از کودکان کار نداریم، با این وجود، بیشترین خطرات متوجه کودکانی‌ست که در کارگاه‌های کوچک و زیرزمینی مشغول به کار هستند.

کارِ پنهان کودک پدیده‌ای است که از چشم‌ها پنهان مانده‌است؛ به نظر می‌رسد نه دولت نظارت چندانی بر آن دارد و نه نهادها و انجمن‌های مردم‌نهاد دسترسی چندانی به این بخش دارند. کار در کارگاه‌های کوچک، کارگاه‌های خانگی و در مواردِ بسیاری کارگاه‌های غیرقانونی و یا به عبارتِ دقیق‌تر، کارِ غیرقانونی کودک در بخش غیررسمی اقتصادی، بیشترین آسیب‌ها را برای کودکان به همراه دارد.

آمارهای رسمی از کودکان کار، هیچ موقع کودکانی که در خانه و کارگاه‌های خانگی مشغول به کار هستند را شامل نمی‌شود. بخش عظیمی از کودکان کار به همراه دیگر اعضای خانواده در کارگاه‌های خانگی مشغول به کار هستند و محیطی که اگر چه برای کودکان به ظاهر خطرناک نیست، اما همچنان زمینه‌ای برای سواستفاده از کودکان و اجبار آنها به کار است.

کار در کارگاه‌های خانگی عمدتا ساعت مشخصی ندارد و کودکان با ساعت کاری متغیری بسته به زمان و کاری که باید تحویل دهند، مشغول به کار هستند. این کودکان همراه با اعضای خانواده خود به اموری همچون سبزی پاک کردن، ملیله دوزی بر مانتوها ...مشغول به کار هستند که می تواند خطرناک و خارج از توانایی کودکان باشد.

این شکل از کارگاه‎های خانگی کودکان را وادار به ماندن در محیط خانه می‎کند که برای مدت طولانی ماندن در خانه برای سلامت جسمی و روحی کودکان مضر است.

کارگاه‎های خانگی معمولا محیط‎های بسته و کوچکی هستند که کودک مجبور است ساعت‎ها در آن محیط کار کند. در این میان کودکانی وجود دارند که زمانی خسته از کار در خیابان به خانه می‎آیند مجبور به کار دوباره در خانه هستند تا امورات خانواده بگذرد.

این شکل از کار خانگی عمدتا به دلیل آن که در محیط خانه و همراه با اعضای خانواده است از طرف خود کودکان و اطرافیان آنها و یا گاهی جامعه پذیرفته شده است و حتی آن را وظیفه کودک در در قبال خانواده خود می دانند.

اغلب این کارهای خانگی بدون دستمزد هستند چون درآمد حاصل از آنها توسط سرپرست خانواده خرج امور خانه می‎شود. همین امر باعث می‎شود کودکان ترجیح دهند وقت بیشتری را بیرون از خانه سپری کنند یا به کارهای خارج خانه تن دهند و همین امر آن ها را در معرض خطرهای بیشتری قرار می دهد.