به گزارش سایت خبری پرسون، مهم‌ترین رویداد‌های تاریخی جهان در چنین روزی ( سوم بهمن ) به شرح زیر است:
تولد فرانسیس بیکن، فیلسوف و ریاضیدان انگلیسی
۴۶۰ سال پیش در چنین روزی، بیست و دوم ژانویه سال ۱۵۶۱ میلادی «فرانسیس بیکن» (Francis Bacon)، فیلسوف و ریاضی دان انگلیسی متولد شد.
او ابتدا به مشاغل سیاسی روی آورد و پس از مدتی به اتهام رشوه خواری، دستگیر و زندانی شد. دوران زندان، فرصتی برای آشکار شدن استعداد وی بود. بیکن در گسترش علوم تجربی در انگلستان و تجدید حیات علم و فلسفه در اروپا، نقش بسزایی داشت. ازجمله آثار بیکن کتاب‌های «احیای علوم کبیر» و «پیشرفت دانش» را می‌توان نام برد. او همچنین در کتابی به نام «آتلانتیس نو»، یک مدینه فاضله (آرمان شهر) را بر اساس اصول علمی ارائه کرد. بیکن در سال ۱۶۲۶ درگذشت.
تولد آندره ماری آمپر، ریاضیدان و فیزیکدان فرانسوی
۲۴۶ سال پیش، در روز بیست و دوم ژانویه سال ۱۷۷۵ میلادی «آندره ماری آمپر» (Andre Marie Ampere)، ریاضی دان و فیزیکدان فرانسوی متولد شد.
وی از کودکی به ریاضیات علاقه داشت و به مطالعه در این رشته پرداخت. آمپر استاد دانشگاه پلی تکنیک پاریس بود و اکتشافات و اختراعات مهمی برجای گذاشته است. وی دستگاه تلگراف الکتریکی را اختراع و شدت جریان الکتریکی را کشف کرد و وسیله‌ای برای اندازه گیری آن ساخت. آمپر را به وجود آورنده رشته الکترودینامیک می‌دانند و به پاس خدماتش در رشته فیزیک، واحد جریان الکتریکی را به نام وی «آمپر» نامیده اند. آمپر در سال ۱۸۳۶ درگذشت.
تولد جورج گوردون بایرون، شاعر انگلیسی
۲۳۳ سال پیش، در روز بیست و دوم ژانویه سال ۱۷۸۸ میلادی «جرج گوردن بایرون» (George Gordon Byron)، شاعر انگلیسی متولد شد.
وی زندگی پرفراز و نشیب و شخصیتی جنجالی داشت. آثار بایرون پر احساس و انتقاد آمیز است. بایرون از جوانی به سرودن شعر پرداخت و اولین مجموعه اشعار او «ساعات فراغت» نام داشت. از دیگر آثار وی می‌توان به «زندانی شیلان» و «چایلد هارولد» اشاره کرد. بایرون سفر‌هایی به اروپا و آسیا کرد و سرانجام در سال ۱۸۲۴، زمانی که در جنگ یونان و عثمانی در کنار یونانی‌ها می‌جنگید، کشته شد.
درخواست روحانیان مبارز ایران برای آزادی زندانیان سیاسی
۴۳ سال پیش، در روز سوم بهمن سال ۱۳۵۶ هجری شمسی جمعی از روحانیون مبارز ایران در نامه‌ای به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد (شورای حقوق بشر کنونی)، خواستار آزادی‌های مدنی و رهایی زندانیان سیاسی شدند.
این نامه در حالی منتشر شد که انقلاب اسلامی ایران به تازگی وارد مرحله جدیدی شده بود. روحانیون ایرانی در بخشی از نامه خود آوردند: «درشرایطی که ملل مستضعف جهان، یکی پس از دیگری، آزادی و استقلال خویش را بازمییابند و بند‌ها و زنجیر‌های اسارت و بردگی را پاره میکنند، حقوق ملت شریف ایران، پایمالِ اغراضِ شوم دودمان ننگین پهلوی شده و هر روز، زنجیر اسارت و بردگی را بر دست و پای ملت ما محکمتر ساختهاند.» آنان همچنین تبعید امام خمینی (ره)، زندانی کردن مجاهدان و تبعید برخی روحانیون بلند پایه، چون آیت الله خامنه‌ای را محکوم کردند. روحانیون ایرانی در پایان نامه خود به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، خواستار پایان تبعید امام خمینی و دیگر روحانیون، آزادی زندانیان سیاسی و آزادی بیان و قلم و اجتماعات شدند. البته همانطور که انتظار می‌رفت، این کمیسیون اقدام خاصی برای جلوگیری از نقض گسترده حقوق مردم ایران توسط رژیم شاه انجام نداد.
تشکیل کمیته استقبال از امام (ره)
۴۲ سال پیش در چنین روزی، سوم بهمن سال ۱۳۵۷ هجری شمسی در پی قطعی شدن تصمیم امام خمینی (ره) رهبر فقید انقلاب اسلامی ایران مبنی بر بازگشت به ایران، تشکلی تحت عنوان «کمیته استقبال از امام» تشکیل شد.
این کمیته با ۵۰ هزار عضو، فراگیرترین تشکل مردمی از احزاب و گروه‌های مختلف انقلابی بود. مأموریت اصلی کمیته استقبال از امام (ره)، حفظ جان ایشان، برقراری نظم، امنیت و تامین تدارکات مراسم بازگشت امام خمینی به میهن بود. کمیته استقبال از امام با سازماندهی مناسب، وظیفه خود را به خوبی به منظور ایجاد نظم و پذیرایی از حدود پنج میلیون استقبال کننده از تهران و شهر‌های دیگر انجام داد و قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز هسته‌های نهاد‌های انقلابی را برای حفظ و تداوم انقلاب تشکیل داد. همچنین در این روز، شهر مذهبی قم از نیرو‌های نظامی و انتظامی تخلیه شد و در کنترل مردم قرار گرفت.
ترور ابوحسن سلامه، توسط عوامل رژیم صهیونیستی
۴۲ سال پیش در چنین روزی بیست و دوم ژانویه سال ۱۹۷۹ میلادی مبارز فلسطینی "ابوحسن سلامه" توسط عوامل رژیم صهیونیستی ترور شد.
ابوحسن سلامه، طراح عملیات گروگانگیری ۱۲ اسرائیلی در المپیک مونیخ ۱۹۷۲ م بود. این عملیات در پنجم سپتامبر سال ۱۹۷۲ به وقوع پیوست و به قتل ۱۲ گروگان اسرائیلی، ۵ فلسطینی و یک مأمور آلمانی و نیز دستگیری ۳ فلسطینی انجامید. ابوحسن سلامه طراح اصلی این عملیات بود، هرچند که خود در آن مستقیماً دخالت نداشت. ابوحسن سلامه در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۹ م، هفت سال پس از حادثه مونیخ، در یکی از خیابانهای بیروت همراه با چهار همراهش به هنگام خروج از خانه، در اثر انفجار بمبی که در یک اتومبیل در برابرخانه او کارگذاشته بودند، به قتل رسید. تا دو سال پس از آن، کوچکترین ردّ پایی از عاملان بمبگذاری به دست نیامد، ولی بعد‌ها معلوم شد که عامل این جنایت یک زن یهودی آلمانی بوده که به همراه دو عضو دیگر موساد، در پوشش بازرگان و آشپز در آپارتمان مقابل خانه ابوحسن اقامت کرده بودند و رفت وآمد‌های او را زیر نظر داشتند. آن‌ها پس از حادثه موفق به فرار شدند.
