یادداشت‌ها

مجبورم تکرار کنم، هیچ برنامه‌ای ندارید، هیچ. نه شما و نه رقبای‌تان. ممکن است برای کاری اجرایی و البته با هزینه بسیار زیاد مفید باشید ولی اداره کشور فراتر از امور اجرایی است. لطفا وقت مردم را تلف نکنید.
در جریان بازدید رییس جمهور از مناطق سیل زده بلوچستان یک مرد منتقد بلوچ خطاب به رئیسی گفت؛ من از مخالفین شما بودم ولی الان از موافقین شما شدم، مردم بلوچستان همینقدر کم توقع، سریع رضا و قدرشناس هستند.
احمد زیدآبادی در هم میهن نوشت: در اغلب کشور‌های جهان پس از برگزاری انتخابات، نخستین نکته‌ای که نظر رسانه‌ها و محافل سیاسی داخلی و خارجی را به خود جلب می‌کند، «طرف پیروز» در انتخابات است.
دولت «بایدن» نیز بعد از گذشت سال‌ها موضوع خطر انرژی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را چندان جدی نمی‌گیرد اما در سطح تبلیغات رسانه‌ای ادامه می‌دهد.
طبقه متوسط باید آینده‌نگری داشته باشد. توسعه کشور بدون تقویت این طبقه ممکن نیست. آنان که شمشیر خود را علیه این طبقه از رو بسته‌اند نیز زیان‌کننده این ستیزه‌جویی ناعادلانه و نابخردانه هستند، ولی خود این طبقه نیز نیازمند ارتقای آگاهی‌ها و همبستگی‌های خود برای حفظ و ارتقای جایگاه خویش است.
به‌ واقع انتخابات در ایران را می‌توان به عنوان یکی از سالم‌ترین و صادقانه‌ترین الگوهای انتخابات در جهان دانست، انتخاباتی که به علت واقعی بودن و سلامت در برگزاری، خواست و رای مردم بدون هیچ شائبه‌ای به کرسی می‌نشیند.
متاسفانه دولت محترم بدون اینکه توجه کافی به منطق و ظرافت‌های مالیات و مالیات‌گیری بنماید، می‌کوشد که کمبودهای مالی خود را از مالیات‌های گوناگون که بعضا عجیب است، تامین نماید. مالیات بر ثروت و نه بر درآمد و تعاریف کشدار و انواع مقررات مالیاتی که در قانون‌های جدید اضافه می‌کنند از این نمونه است.
سه متغیر نرخ ارز، نرخ بهره و تورم کاملا در هم تنیده هستند. در بلندمدت، هر اثری بر یکی از آنها بر دو متغیر دیگر نیز موثر است. این وضعیت حتی در کشورهایی که چارچوب مدرن سیاست پولی وجود دارد و نرخ ارز در یک رژیم انعطاف‌پذیر تعیین می‌شود و سیاستگذار پولی، تورم را تنها با ابزار نرخ بهره مورد هدف قرار می‌دهد، مشاهده می‌شود.
درباره این شرایط بحرانی در غزه دو احتمال پیش‌بینی می‌شود: یکی ادامه کشتار مردم فلسطین در غزه تا آستانه ماه رمضان و سپس پذیرش آتش بس موقت برای حداکثر یک ماه تا پایان ماه رمضان از سوی دولت نتانیاهو، که منجر به مذاکره برای پذیرش موارد مشخص در راستای پایان کشتار در غزه شود. دوم، آتش بس بسیار موقت برای چند هفته تا پایان ماه رمضان تا ارتش رژیم صهیونیستی مرحله جدید و شدیدتری را کلید بزند.
انتخابات ۱۱ اسفند، یک حماسه بزرگ است. حماسه، در برابر دشمن اتفاق می‌افتد و این، فارغ از نتایج مهم انتخابات است. حماسه آنجا اتفاق می‌افتد که مردمانی از همه کم‌برخوردارتر، پر‌تلاش‌تر، و سزاوار طلبکاری و نقد و اعتراض، انتخاب و انتخابات را با همه گلایه‌ها، چون جانِ گرامی، عزیز بشمارند.
تورم انتظاری مساله‌ای مقطعی است و نه مداوم و طولانی‌مدت. به‌ علاوه این تورم انتظاری بیش از آنکه ناشی از افزایش حقوق و دستمزد باشد، به علت کسری بودجه دولت و زمزمه‌هایی است که به ‌طور جدی درباره افزایش قیمت کالاهای مهم و انرژی شنیده می‌شود.
یک انتخابات پرشور دیگر هم در کارنامه جمهوری اسلامی ایران ثبت و ضبط شد. پیروز این میدان، مردم ایران و جمهوری اسلامی ایران بود و دشمنان ملت ایران نیز بازنده‌های اصلی آن بودند. انتخابات 1402 یک‌بار دیگر سیلی محکمی بر گوش دشمن نواخت.
رژیم صهیونیستی، طی ده‌ها سال با مظلوم نمایی چنین وانمود کرده بود که به عنوان تنها دولت دموکراتیک در خاورمیانه مورد تهدید "عرب‌های وحشی و گروهک‌های تروریستی" قرار دارد و در حال دفاع مشروع از خود است، ناگهان جوامع غربی چهره واقعی و ضد انسانی این رژیم را مشاهده کردند و رشته‌های چند ده ساله محافل صهیونیستی پنبه شد.
هدف انتخابات این نیست که یک یا چند نفر محدود بروند مجلس که برای مردم فریاد بزنند. یک صدا از ۳۰۰ صدا. هدف این است که اکثریت نمایندگان را همسو با خواست اکثریت کنند. در حالی که قریب به اتفاق چنین نامزدهایی ردصلاحیت می‌شوند و هیچ دلیلی نیست که مهر تایید بر سلب چنین حقی از مردم بزنند.
در میان همه استدلال‌هایی که در دفاع از مشارکت انتخاباتی مطرح شد به نظر من مهم‌ترین آنها از سوی مقام رهبری بود «اینکه رأی ندادن هیچ مشکلی را حل نمی‌کند.» یا اینکه انتخابات ضعیف به زیان همه است و انتخابات با مشارکت بالا تجلی قدرت ملی، تضمین‌کننده امنیت ملی و مأیوس‌کننده دشمنان است.
در انتخابات دیروز نه تنها به نغمه مخالفان توجه چندانی نگردید بلکه نشان داده شد در داخل سیستم راه‌حل وجود دارد و کلید آن هم دست مردم است. بر این اساس مردم با شرکت‌ گسترده در انتخابات هم بر ادامه راه نظام تأکید کردند و هم قدرت خویش در حل مسایل را به دنیا نشان دادند.
آمریکا هم اجازه نمی دهد که اسرائیل خودش را درگیر با حزب الله بکند برای اینکه با توجه به قدرت نظامی که حزب الله دارد، جنگ می تواند خیلی ویران کننده تر باشد. از این رو ادامه حملات جدی اسرائیل به حزب الله می تواند وضعیت خاورمیانه را خیلی خراب تر از اینکه الان هست بکند.